بررسی ارتباط بین نوآوری محیطی و مزیت رقابتی استراتژیک (مطالعه موردی: شرکت نفت وگازپارس)

زمینه و هدف: امروزه موسسات در فضای رقابتی با یکدیگر در حال رقابت هستند، لازمه بقاء در چنین محیط های ایجاد یک ارتباط مناسب و با دوام با محیط پیرامونی برای بهبود عملکرد و بهره وری سازمانی است. البته برقراری ارتباط با محیط بیرونی نیازمند تدوین استراتژی و هماهنگی سایر بخش ها برای اجرای آن است؛ لذا این مطالعه به بررسی ارتباط بین نوآوری محیطی و مزیت رقابتی استراتژیک می پردازد. روش شناسی: این تحقیق، یک پژوهش کاربردی و از نوع توصیفی است. جامعه آماری این تحقیق، کارکنان شرکت نفت و گاز پارس در استان تهران است که تعداد آن ها حدود ۲۸۰۰ نفر است و با استفاده از جدول مورگان حجم نمونه ۳۶۱ تعیین گردید و از روش نمونه گیری تصادفی ساده به منظور انتخاب حجم نمونه استفاده شد که در نهایت ۳۶۱ پرسشنامه برای تجزیه و تحلیل انتخاب شد. یافته ها: بر اساس نتایج آزمون مدل یابی معادلات ساختاری و نیز روش حداقل مربعات جزئی، نوآوری فرآیند و نوآوری محصول مبتنی بر حفظ محیط زیست بر مزیت رقابتی حاصل از تمایز و پایین بودن هزینه ها تاثیر مثبت و معنی دار دارد. نتیجه گیری: نتایج گویای این است که نوآوری سازمانی بر استراتژی های محیطی و کسب مزیت رقابتی تاثیرگذار است و استراتژی های محیطی بر کسب مزیت رقابتی نیز تاثیر دارد.

Keywords:

نوآوری فرآیند , نوآوری محصول , مزیت رقابتی