اثر روزه داری ماه رمضان به عنوان یکی از مهمترین شاخصه های سلامت معنوی بر سلامت شناختی افراد داوطلب

زمینه و هدف: استرس مزمن می ­تواند باعث کاهش عملکردهای شناختی از جمله حافظه کوتاه مدت شود. تنظیم کالری ورودی به بدن اثرات استرس مزمن را کاهش می­ دهد. روزه ­داری ماه رمضان که از شاخصه­ های مهم سلامت معنوی می ­باشد، یکی از راه­ های کنترل کالری ورودی می ­باشد. روش ها: بیست نفر داوطلب (۶ نفر زن و ۱۴ نفر مرد)، پس از معاینه اولیه و حصول اطمینان از عدم بیماری روانی و زمینه ­ای، وارد مطالعه شدند. تست پاسات دو روز قبل از ماه رمضان گرفته شد. پاسات متغییرهای سلامت عمومی ذهنی، سرعت واکنش، توجه ممتد، خطای شناختی و خستگی ذهنی می ­باشد. نمونه ­برداری از بزاق برای تعیین سطح هورمون کورتیزول انجام شد و وزن داوطلبان نیز ثبت گردید. دو روز پس از ماه رمضان نیز همین تست­ ها انجام شد. یافته ها: غلظت بزاقی تمام افراد در ابتدای ماه رمضان کمتر از انتهای آن بود (۰/۰۵P<). سلامت عمومی ذهنی، زمان پاسخگویی، توجه ممتد، خطای شناختی، و خستگی ذهنی بعد از ماه رمضان نسبت به قبل از آن بهبود یافته بودند که از نظر آماری معنادار بود (۰/۰۵P<).  وزن شرکت ­کنندگان در پایان ماه رمضان ۲۰۰±۱۴۰۰ گرم کاهش یافته بود. نتیجه گیری: این تحقیق نشان داد که با وجود افزایش غلظت هورمون کورتیزول در اثر روزه­ داری، تمامی شاخص­ های شناختی در افراد روزه­ دار بهبود یافته بود و به همین دلیل، روزه­ داری ماه رمضان به عنوان یک شاخصه مهم سلامت معنوی می ­تواند به بهبود سلامت شناختی افراد کمک کند.

Keywords:

Cognitive Error , General Mental Health , Fasting , Mental Fatigue , Spiritual Health. , خطای شناختی , سلامت عمومی ذهنی , روزه داری , خستگی ذهنی , سلامت معنوی.