ارزیابی تکامل محیط رسوبی توالی پالئوسن-ائوسن در منطقه شیراز بر اساس شواهد چینه نگاری سکانسی

توالی پالئوسن-ائوسن در منطقه شیراز سازندهای ساچون و جهرم-پابده را شامل می شوند. به منظور مطالعه پتروگرافی، ارزیابی تکامل محیط رسوبی و چینه نگاری سکانسی این رسوبات تعداد ۴ برش چینه شناسی بیضا، صدرا (کمکی)، سروستان و شاه نشین انتخاب و مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. بر اساس مطالعات صحرایی، نمونه های دستی و مطالعه دقیق میکروسکوپی تعداد ۸۰۰ مقطع نازک تهیه شده از سازندهای موردمطالعه تعداد ۲۳ رخساره رسوبی شناسایی گردید که در یک رمپ کربناته هم شیب رسوب گذاری شده اند. محیط رسوب گذاری رخساره های ذکرشده در گذر زمان به مدل رسوبی رمپ حاشیه دار تبدیل شده است. با مطالعه حدود ۱۷۰۰ متر رسوبات بازه زمانی پالئوسن-ائوسن بسته به موقعیت قرارگیری برش های مورد مطالعه از لحاظ چینه نگاری سکانسی تعداد ۹ سکانس رسوبی درجه سوم شناسایی و تفکیک گردید. در بازه زمانی پالئوسن زیرین و شکل گیری بسته رسوبی - به سمت جنوب غربی منطقه مورد مطالعه (برش سروستان) رسوبات تبخیری بخش پایینی سازند ساچون و در بخش های عمیق حوضه رسوبی سازند پابده به صورت هم ارز رسوب گذاری شده است. در بازه زمانی پالئوسن میانی تا ائوسن میانی با تکامل رمپ کربناته هم شیب به شیب دار در بخش های کم عمق سازند جهرم و در بخش های عمیق تر سازند پابده به صورت هم ارز رسوب گذاری شده است. در زمان سیستم تراکت HST و بالا بودن نرخ تولید کربنات در بخش شیب دار محیط رسوبی آهک های توربیدیتی به صورت بین لایه ای در بین شیل های سازند پابده رسوب گذاری شده اند. مطالعات نشان می دهد که رخساره های سازند ساچون در منطقه مورد مطالعه به سمت غرب به صورت تدریجی از رخساره تبخیری- مارنی به رخساره مارنی، آهک، آهک دولومیتی و شیل ارغوانی تغییر رخساره می دهد.

Keywords:

محیط رسوبی , چینه نگاری سکانسی , ساچون , جهرم-پابده , سکانس رسوبی