بررسی نقش منابع قدرت مدیران در ارتقاء دوسو توانی نوآوری (مورد مطالعه: شهرداری مشهد)

در این پژوهش، نقش منابع قدرت مدیران را در ارتقاء دوسوتوانی نوآوری کارکنان شهرداری مشهد، مورد مطالعه قرار گرفت. تحقیق حاضر بر مبنای هدف ازنوع کاربردی و از نظر گردآوری دادهها از نوع توصیفی- همبستگی بودهاست. جامعهآماری تحقیق، با برآورد اولیه ۱۶۰ نفر، شامل؛ کارکنان با حداقل مدرکتحصیلی لیسانس در حوزه شهرداری مشهد یا سازمانها و شرکتهای وابسته بودهاست. با توجه به مشروطشدن جامعه آماری، کلیه مشمولین در دسترس مطالعهشدند که پرسشنامه های جمع آوری شده، پس از حذف نسخه های مخدوش یا شامل پاسخهای ناقص به تعداد ۱۴۵ نسخه در تجزیه و تحلیل شرکت داده شدند. روایی ابزار تحقیق به شیوه روایی صوری، محتوایی و تحلیل عاملی تاییدی و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ مورد محاسبه قرارگرفت. ابزار تحقیق، شامل مدل منابع قدرت هینکین و شرایخیم (۱۹۸۹) با ابعاد پنج گانه فرنچ و ریون (۲۰۰۰)؛ و پرسشنامه دوسوتوانی سراول و ابی بی (۲۰۱۷) برگرفته از پژوهشجانسن (۲۰۰۵) با دو بعد نوآوری اکتشافی و نوآوری بهره بردارانه؛ بوده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از مدلیابی معادلات ساختاری با کمک نرم افزارSmart PLS استفاده شد. نتایج تحلیل اطلاعات، اثر ابعاد منابع قدرت مدیران را بر نوآوری اکتشافی و نوآوری بهره بردارانه، با شدت متفاوت حکایت کرده است؛ به طوری که ضریب آماره T برآوردشده در اثر بعد قدرت پاداش مدیران بر نوآوری اکتشافی و بهره بردارانه به ترتیب معادل ۸۱۸ / ۰ و ۷۰۵ / ۰ یعنی؛ با شدت طیفی قوی و نسبتا قوی، اثرگذار نتیجه شده، اما اثر بعد قدرت اجبار مدیران بر نوآوری اکتشافی و بهره بردارانه، بیتاثیر نتیجه شده است.

Keywords:

دوسوتوانی , قدرت مدیران , منابع قدرت , نوآوری اکتشافی و نوآوری بهره بردارانه