ارائه مدل اندازه گیری ظرفیت نوآوری سازمانی با به کارگیری سیستم استنتاج فازی

زمینه و هدف: سازمان های موفق در محیط های پرتلاطم و رقابتی امروز آنهایی هستند که نوآوری را در همه ارکان عملکردی خود نهادینه نمایند. بر این اساس، در پژوهش حاضر به ارائه مدلی مناسب برای ارزیابی ظرفیت نوآوری سازمانی پرداخته می شود. روش شناسی: پژوهش حاضر بر اساس هدف، کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها، پژوهشی توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل ۲۸ خبره در سازمان مورد مطالعه بود. پس از شناسایی شاخص های نوآوری بر اساس مطالعه کتابخانه ای، از تکنیک دلفی فازی برای تعیین شاخص های نهایی و برای طراحی مدل پژوهش از سیستم استنتاج فازی استفاده شد. در نهایت، سه سیستم استنتاج فازی فرعی و یک سیستم استنتاج فازی اصلی به منظور ارزیابی ظرفیت نوآوری در نرم­افزار متلب طراحی گردید. یافته ها: مدل ارائه شده شامل ۳ بعد وضعیت ورودی (وجود فرهنگ نوآوری، رهبری تحول آفرین، نوآوری به عنوان بخشی از استراتژی، ماموریت، چشم انداز و کارگروهی و تیمی)، وضعیت فرایند (ظرفیت تحقیق و توسعه، نوآوری باز، مدیریت ایده و همکاری های پژوهشی) و وضعیت خروجی (بازدهی و کارایی محصولات نوآورانه، سرمایه گذاری بر روی تولید محصولات نوآورانه) بود. جهت پیاده سازی مدل از داده­های یک سازمان نظامی استفاده شد که ظرفیت نوآوری سازمانی را ۶۸/۰ برآورد نمود. تفاوت ناچیز خروجی سیستم (۶۸/۰) با میانگین نظر خبرگان (۶۵/۰) در مورد نوآوری سازمانی بیانگر اعتبار سیستم طراحی شده است. نتیجه گیری: مدل ارائه شده ابزار و دیدگاه مناسبی برای مدیران جهت تحلیل شکاف نوآوری و ایجاد بهبود در سازمان فراهم خواهد نمود.

Keywords:

ارزیابی عملکرد , ظرفیت نوآوری , نوآوری سازمانی , سیستم استنتاج فازی