بررسی عوامل موثر بر افزایش همدلی و همزبانی در بین مردم شهرستان دهلران و نقش آن در مشارکت عمومی مدیریت بحران بلایای طبیعی

این پژوهش با هدف بررسی و شناخت عوامل تاثیرگذار بر افزایش همدلی و همزبانی در راستای هم افزایی عمومی در بین مردم شهرستان دهلران و همچنین نقش این همدلی و همزبانی در مشارکت عمومی مدیریت بحران در بلایای مختلف طبیعی است. این پژوهش از نوع تحقیقات کاربردی و به شیوه پیمایشی- تحلیلی بوده و از روش آماری تحلیل عاملی برای شناخت عوامل موثر بر افزایش همدلی و همزبانی استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شهرستان دهلران و نمونه مورد نظر شامل بخش های مرکزی، موسیان و دشت عباس، سراب میمه و زرین آباد بوده و ابزار پژوهش هم مصاحبه غیرسازمان یافته (غیررسمی) با اقشار مختلف مردم بوده است. در پایان مشخص شد که عواملی نظیر: وجود بافت، همبستگی و دلبستگی قبیله ای- طایفه ای (نژادی، قومی و زبانی) در بین مردم، غیرت عمومی و خانوادگی، ظهور احساسات و عواطف فردی و اجتماعی، استفاده صحیح از ظرفیت های فضا و شبکه های اجتماعی مجازی، تبلیغات و تاثیرات رسانه های مختلف به ویژه صدا و سیما در جهت آگاه سازی عمومی در جهت رفع شایعات و در نهایت برگزاری کلاس های آموزشی- توجیهی گروهی با روابط صمیمانه انسانی بالا با هدف جذب نیروهای داوطلب مردمی فعال و عادی می توانند از عوامل موثر بر افزایش همدلی و همزبانی در راستای مشارکت عمومی مدیریت بحران بلایای طبیعی باشند. همچنین مشخص شد همدلی و همزبانی مردم نقش مثبت و ارزنده ای در مشارکت عمومی مدیریت بحران بلایای طبیعی دارد و میزان مشارکت عمومی مردم در حد متوسط به بالا بوده است. در پایان پژوهش، پیشنهادات کاربردی ارائه شده است.

Keywords:

همدلی و همزبانی , هم افزایی و مشارکت عمومی , مدیریت بحران , بلایای طبیعی , شهرستان دهلران