بررسی رابطه هوش هیجانی و عزت نفس با بی انگیزگی تحصیلی در بین دانش آموزان متوسطه دوره دوم شهر رامهرمز

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه هوش هیجانی و عزت نفس با بی انگیزگی تحصیلی در بین دانش آموزان متوسطه بود. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان متوسطه بود که به روش نمونه گیری تصادفی ساده ۱۲۰ نفر به عنوان نمونه از میان آنها انتخاب شدند. ابزار استفاده شده در پژوهش حاضر فرم کوتاه پرسشنامه عزت نفس ۳۰ سوالی کوپر اسمیت (۱۹۹۶)، پرسشنامه هوش هیجانی شات (۱۹۹۸)، پرسشنامه بی انگیزگی لگالت (۲۰۰۶) بود. داده های حاصل با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج همبستگی ساده نشان دادند که هوش هیجانی با بی انگیزگی تحصیلی و همچنین عزت نفس با بی انگیزگی تحصیلی رابطه منفی و معناداری دارند. شواهد حاصل از تحلیل رگرسیون نشان دادند که هوش هیجانی و عزت نفس با بی انگیزگی تحصیلی رابطه معنادار چندگانه (p<۰/۰۵) دارند و عزت نفس پیش بینی کننده مناسب تری برای متغیر ملاک بی انگیزگی تحصیلی بود.

Keywords:

هوش هیجانی , عزت نفس , بی انگیزگی تحصیلی