ساخت و رواسازی مقیاس ایرانی سنجش رویکرد یادگیری مادام العمر در بین دانشجویان علوم پزشکی

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر ساخت و رواسازی مقیاس ایرانی سنجش رویکرد یادگیری مادام العمر در دانشجویان علوم پزشکی است. روش بررسی : پژوهش حاضر ازلحاظ شیوه جمع آوری داده ها توصیفی (غیرآزمایشی) و ازنظر هدف تحقیق و توسعه است. در تحلیل سوال ها از روش همبستگی پیرسون و تحلیل عاملی تاییدی استفاده شده است. ابزار اولیه بر اساس تحلیل مفهوم و ابزارهای مشابه تهیه شد. جامعه پژوهش شامل دانشجویان دوره کارشناسی دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران و تهران بودند که در سال تحصیلی ۹۶- ۱۳۹۵ مشغول به تحصیل بودند که با استفاده از فرمول کوکران ۳۵۰ نفر از آنان انتخاب شدند. یافته ها: روایی محتوایی این آزمون با نظر متخصصان روانشناسی تربیتی تایید شد. نتایج تحلیل نمودار سنگ ریزه و تحلیل موازی ۳ عامل به عنوان عامل های زیربنایی کشف کردند. تحلیل عاملی تاییدی هم با مدل سه عاملی برازش خوبی نشان داد. همبستگی منفی و معنی دار (۵۰/۵۱-) نمره این آزمون با انگیزش بیرونی و همبستگی مثبت و معنی دار (۰/۵۴) آن با انگیزش درونی یادگیری روایی همگرا را برای آن تایید کرد. اعتبار کل آزمون به روش آلفای کرونباخ ۰/۷۳ و ضریب پایایی آن به روش بازآزمایی ۰/۸۹ به دست آمد. نتیجه گیری : در نتیجه تحلیل های رواسازی سه عامل زیربنایی (با ۱۴ سوال) به عنوان عوامل زیربنایی و تشکیل دهنده رویکرد یادگیری مادام العمر تعیین شدند: هدف گذاری (۶ سوال)، خود راهبری و خودارزیابی (۵ سوال) و استفاده از آموخته ها (۳ سوال). این مقیاس می تواند در پژوهش های مختلف جهت تعیین روابط و پیش بینی آن مورداستفاده قرار گیرد.

Keywords:

learning , lifelong learning , medical education , یادگیری , یادگیری مادام العمر , آموزش پزشکی