مدل علی پیش بینی اهمال کاری تحصیلی از طریق نیازهای روانشناختی، کیفیت زندگی، احساس تنهایی و انگیزش

این مطالعه درصدد بررسی تاثیر نیازهای بنیادین روانشناختی، کیفیت زندگی، احساس تنهایی و سطوح انگیزش بر اهمال کاری تحصیلی دانشجویان دانشکده علوم انسانی دانشگاه مازندران است. با روش تحقیق همبستگی با روش نمونه گیری طبقه ای نسبی ۳۵۳ نفر از دانشجویان کارشناسی رشته های دانشکده علوم انسانی دانشگاه مازندران از بین جامعه ی آماری ۳۶۲۵ دانشجو در سطح کارشناسی با نسبت نمونه گیری ۱۰% انتخاب شدند. از ابزارهای اهمال کاری سولومن و راث بلوم ( ۱۹۸۴)؛ مقیاس والرند (۱۹۹۲)؛ مقیاس احساس تنهایی آشر؛ پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی و مقیاس نیازهای بنیادین روانشناختی دسای وریان (۲۰۰۰) استفاده شد. از مدل معادلات ساختاری برای تجزیه و تحلیل استفاده شد. نتایج نشان دادکه متغیر نیازهای بنیادین روانشناختی توانست ۱۸درصد از واریانس انگیزش تحصیلی، ۸درصد از واریانس اهمال کاری تحصیلی، ۴درصد از واریانس احساس تنهایی،۴۰درصد از واریانس کیفیت زندگی را به صورت معنی داری تبیین نماید. نقش میانجی انگیزش تحصیلی در تاثیر متغیرها بر اهمال کاری تحصیلی تایید شد. نتایج برازش مدل با داده های مشاهده شده انطباق دارد. پیشنهاد می شود با ایجاد جو حمایتی اجتماعی، روانشناختی مناسب توسط ارکان آموزشی برای دانشجویان از اهمال کاری تحصیلی پیشگیری به عمل آید.

Keywords:

نیازهای بنیادین روانشناختی , کیفیت زندگی , احساس تنهایی , انگیزش تحصیلی , اهمال کاری تحصیلی