نقش تعیین کننده ی زن (عامل سعادت و عامل تباهی خانواده و جامعه)

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 92

This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

HUMAN07_215

تاریخ نمایه سازی: 7 تیر 1402

Abstract:

زن مادر هستی است و جهان خلقت با آفرینش او به کمال رسید؛ جنس زن، مکمل جنس مرد است. جایگاه زن همواره مورد توجه اندیشمندان بوده است و زن در طول تاریخ در کنار مرد، نقش تمدن سازی بر عهده داشته است؛ با این وجود همواره خواسته یا ناخواسته مقام زن مورد اجحاف واقع گردیده و مکاتب مختلف با توجه به اعتقادات خود، زن را ارزیابی کرده اند در حالی که مقام زن فراتر از اندیشه ی بشری است؛ زن مخلوق خداوند است و تنها خداوند است که به جایگاه حساس و تعیین کننده ی او در خلقت به درستی اشاره کرده است. گواه این ادعا زبان عربی است؛ زبانی کامل که زبان قرآن است. در زبان عربی واژگانی وجود دارد که برای دلالت بر جنس مونث (زن) است؛ با بررسی آنها به شواهدی عظیم و شگفت دست یافتیم. خلاصه ی بار معنایی مونث در زبان عربی واژگانی است که: بار معنایی مثبت یا منفی دارند؛ یعنی تعدادی از واژگان مونث، بار معنایی مثبت و پاره ای دیگر دربردارنده ی بار معنایی منفی است که بیانگر جایگاه حساس و تعیین کننده ی زن در نظام آفرینش دارد. زن می تواند عامل سعادت باشد و هم می تواند عامل شقاوت باشد؛ سلامت خانواده و جامعه مرهون سلامت شخصیت زن است. شرایط اخیر جامعه و توطئه ی شوم دشمنان اسلام و ایران برای ترویج بی حجابی و بدحجابی دل هر انسان آزاده ای را اندوهگین ساخت. نگارندگان پژوهش مذکور که مفتخر به رسالت تربیت نسل بشر هستند و در کسوت مقدس معلمی مشغول خدمت به دختران عفیف میهن هستند؛ بر خود لازم می دانند تا نقش حساس و تعیین کننده ی زن را بر اساس شواهد قرآنی، دینی و فرهنگ غنی ایرانی تبیین کنند و به جایگاه تعیین کننده ی زن در نظام هستی بپردازند و امید آن داریم با پژوهش مختصر خود، رسالت انسانی، مسلمانی و ایرانی خود را انجام داده و با ذکر نکاتی در مورد زن ایده آل برای نسل نوجوان و دانش آموز الهام بخش باشیم.

Authors

مرضیه دبیریان

کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عرب، دانشگاه رازی کرمانشاه.

خدیجه عرب صالحی

دبیر عربی مدارس شهر اصفهان.