بررسی رابطه کیفیت زندگی و امید به زندگی در بیماران مبتلا به کرونا

زمینه و هدف: اثرات صدمات و استرس ناشی از ویروس کرونا بر افراد جامعه ممکن است بر ابعاد مختلفی از جمله سبک زندگی، کیفیت زندگی، امید به زندگی تاثیر بگذارد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین کیفیت زندگی و امید به زندگی در بیماران کرونایی است .این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش شناسی جزو تحقیقات توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه افراد ۱۸ تا ۶۰ ساله است که به صورت آنلاین در پژوهش شرکت کرده اند. این روش با توجه به محدودیت های ترافیکی و جدی بودن خطر ابتلا به کرونا در ایران انتخاب شد. به منظور نمونه گیری از تمامی ۸۰ نفری که انتخاب شدند، پرسشنامه کیفیت زندگی (SF-۳۶) و پرسشنامه امید اسنایدر به صورت آنلاین تکمیل شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون) استفاده شد. یافته ها نشان داد که با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و با اطمینان ۳۵۲/۰r= و ۰۱/۰ p=می توان گفت که بین کیفیت زندگی و امید به زندگی همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد .نتیجه گیری: بیمارانی که از کیفیت زندگی خوبی برخوردارند، امید آنها به بهبود و ادامه زندگی بیشتر از سایرین است و هر چه امید به زندگی بیشتر باشد، کیفیت زندگی بهتری خواهد داشت.

Keywords:

کیفیت زندگی , امید به زندگی , بیماران کرونایی