مقایسه دقت الگوریتم های طبقه بندی نظارت شده در تهیه نقشه کاربری اراضی منطقه زهک دشت سیستان

نقشه کاربری اراضی یکی از فاکتورهای اساسی و هزینه بر در مطالعات و پروژههای منابع طبیعی و مدیریت محیط زیست است . استفاده از دادههای ماهوارهای یکی از سریع ترین و کم هزینه ترین روشها، جهت تهیه نقشه کاربری اراضی می باشد. هدف تحقیق حاضر مقایسه الگوریتم های طبقه بندی و انتخاب بهترین الگوریتم ، برای طبقه بندی پوشش سطح زمین در منطقه زهک دشت سیستان می باشد. بدین منظور شش طبقه پوشش اراضی و کاربری اراضی ، شامل اراضی زراعت آبی ، بایر، منطقه مالچ پاشی ، پوشش درختی ، تپه های ماسه ای و منابع آب درنظر گرفته شد. که با استفده از دادههای تصاویر لندست ۸ برای سال ۲۰۲۰، طبقه بندی گردید. نمونه های تعلیمی از سطح عرصه مورد مطالعه از طریق تصاویر گوگل ارث تهیه شد. سپس طبقه بندی تصاویر سنجنده OLI ار بین ۹ الگوریتم طبقه بندی نظارت شده جهت استخراج نقشه کاربری اراضی در منطقه مورد بررسی صورت گرفت . نتایج نشان داد که الگوریتم های طبقه بندی Maximum likelihood، Support vector machine و Spectral information divergence classification با میانگین ضرایب کمی به ترتیب ۸/۹۹، ۲/۹۹ و ۲/۹۷ درصد و ضرایب کاپا ۹۹/۰، ۹۹/۰ و ۹۶/۰ که نسبت به روش های دیگر دارای دقت بالاتری هستند.

Keywords:

دشت سیستان , سنجش از دور , طبقه بندی نظارت شده , ضریب کاپا , کاربری اراضی , منطقه زهک