شناسایی مناطق حساس به فرسایش بادی (مطالعه موردی : اردستان، استان اصفهان)

هدف اصلی این مطالعه ، مقایسه دقت روشهای حداکثر احتمال، شبکه عصبی مصنوعی کوهنن و درخت تصمیم گیری انتروپی در تعیین پلایا به عنوان مناطق اصلی برداشت ذرات فرسایش بادی و ذرات گرد و غبار در شهرستان اردستان استان اصفهان و با مساحت ۱۷۰۱۱۳۵ می باشد. در این مطالعه ، ابتدا تصحیحات هندسی و رادیومتری بر روی تصویر سنجده ۸ ماهواره لندست سال ۲۰۱۴ صورت گرفت و در ادامه با بازدیدهای میدانی ، طبقات کاربری اراضی تعریف و معین گردید. نتایج نشان داد که روش حداکثر احتمال با دقت کل و ضریب کاپای ۹۰ و ۲۹/۸۷ درصد به عنوان بهترین روش در تفکیک عارضه های مناطق بیابانی و به خصوص پلایا بعنوان منطقه اصلی برداشت ذرات گرد و غبار می باشد. هم چنین روش کوهنن با دقت کل ۳۳/۵۶ درصد دارای کم ترین دقت کل و روش درخت تصمیم گیری انتروپی با ضریب کاپای ۰۱/۵۵ درصد دارای کم ترین ضریب کاپا در بین روشهای مورد بررسی می باشد. نتایج هم چنین نشان داد که روش حداکثر احتمال با دقت ۱۰۰ درصد قادر به تفکیک کاربری شورهزار می باشد. در کل می توان نتیجه گرفت که روش حداکثر احتمال دارای دقت بسیار بالاتری نسبت به روشهای شبکه عصبی کوهنن و انتروپی می باشد.

Keywords:

آرتمپ فازی , سنجش از دور , دقت کل , ضریب کاپا