مقایسه مبانی، اهداف، اصول و روش های تربیت اجتماعی کودکان در مکتب اسلام با مکتب انسان گرایی(اومانیسم)

پژوهش حاضر با هدف مقایسه ی مبانی، اهداف، اصول و روش های تربیت اجتماعی کودکان در مکتب اسلام با مکتب انسان گرایی(اومانیسم) انجام شده است. روش پژوهش توصیفی- مقایسه ای است. جامعه و نمونه پژوهش شامل آموزه های اسلامی موجود در قرآن کریم، احادیث اهل بیت(ع) و نیز کتب، مقالات و پایان نامه های مرتبط با مکتب انسان گرایی است. نتایج توصیف، تحلیل و مقایسه نشان داد که مبانی تربیت اجتماعی در اسلام شامل حب ذات، غایتمندی، هدایت، ضعف انسان، متفاوت بودن در استعداد، مسئولیت پذیری، گزینش اجتماع و در اومانیسم شامل آزادی، محوریت انسان، اصالت، طبیعت نیک، محوریت لذت، خردگرایی، نسبی بودن ارزش ها است. هدف غایی تربیت اجتماعی در اسلام کمال یابی انسان بر اثر خدمت به خلق و در اومانیسم خودشکوفایی و تحقق ذات انسان است. مواردی مانند اخلاق مداری، کرامت مداری، پرهیز از به کار بردن فریب و نیرنگ در روابط با دیگران، تعامل و مشارکت اجتماعی، عفو و گذشت، اتکاء و توجه به سنت های اجتماعی و فرهنگی و گزینش آن ها اصول تربیت اجتماعی در اسلام و مواردی مانند دموکراسی، تساهل و تسامح، علم گرایی اصول تربیت اجتماعی در اومانیسم است. در مورد روش های تربیت اجتماعی هم مشخص شد که اسلام بر معرفی الگو، محبت ورزی، امر به معروف و نهی از منکر، موعظه، تغافل، مدارا، پرسشگری و اومانیسم بر جستجوگری، گفتگو و مذاکره، تعقل، آسان سازی، همسازی ارگانیسمی، مشارکت تاکید دارند.

Keywords:

تربیت , تربیت اجتماعی , مکتب اسلام , مکتب انسان گرایی , خدامحوری , انسان محوری