اثربخشی آموزش غلبه بر درماندگی آموخته شده بر اهمال کاری تحصیلی و خودکارآمدی نوجوانان دختر

زمینه و هدف: پژوهش حاضر، با هدف تعیین اثربخشی آموزش غلبه بر درماندگی آموخته­شده بر اهمال­کاری تحصیلی و خودکارآمدی نوجوانان دختر متوسطه دوم انجام شد. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه­­آزمایشی با طرح پیش­­آزمون-پس­آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر دبیرستان جواد­الائمه شهرستان بهارستان ۲ بود که در سال تحصیلی ۹۹-۱۴۰۰ مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش شامل۳۰ دانش­آموز بود که با روش نمونه­گیری در دسترس براساس ملاک های مورد نظر پژوهش انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه­ای مداخله غلبه بر درماندگی ­آموخته ­شده دریافت کردند و گروه کنترل در لیست انتظار ماندند. ابزار اندازه­گیری پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران و پرسشنامه اهمال­کاری تحصیلی سولومون و راث بلوم بود. نتایج تجزیه و تحلیل کواریانس نشان داد که تفاوت معناداری بین دو گروه آزمایش و کنترل در اهمال­کاری تحصیلی و خودکارآمدی وجود دارد. یافته­ها: یافته­ها نشان دادند که آموزش غلبه بر درماندگی­آموخته­­شده بر کاهش اهمال­­کاری تحصیلی و مولفه­های آن تاثیر معناداری دارد (P>۰.۰۵) همچنین آموزش غلبه بر درماندگی آموخته­شده بر افزایش خودکارآمدی دانش­آموزان تاثیر مثبت دارد (P>۰.۰۵). نتیجه­گیری: با توجه به یافته­های پژوهش پیشنهاد می­شود روان­شناسان و درمانگران از این روش جهت ارتقای خودکارآمدی و کاهش اهمال­کاری تحصیلی استفاده نمایند.

Keywords:

Learned to Overcome Learned Helplessness , Academic Procrastination , Self-Efficacy. , آموزش غلبه بر درماندگی آموخته شده , اهمال کاری تحصیلی , خودکارآمدی