‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬ اثربخشی آموزش فلسفه برای کودکان بر شایستگی اجتماعی و همدلی دانش آموزان ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش فلسفه برای کودکان بر شایستگی اجتماعی و همدلی دانش آموزان ابتدایی انجام شد. این پژوهش از نوع هدف بنیادی و کاربردی است. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. از جامعه آماری تمامی کودکان مقطع ابتدایی شهر تهران با استفاده از تصادفی خوشه ای یکی از مناطق ۲۲ گانه شهر تهران انتخاب شد؛ سپس از بین مدارس ابتدایی منطقه منتخب، یک مدرسه انتخاب شد که از آن مدرسه ۲۸ نفر به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. پرسشنامه های شایستگی اجتماعی پرندین و کرمی (۱۳۸۵) و همدلی آیوانک و همکاران (۲۰۰۹) ابزارهای پژوهش بودند که روایی آنها با استفاده از نظر متخصصان تایید و پایایی آنها با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب ۸۴/۰ و ۸۱/۰ بدست آمد که نشان از تایید آنها بود. جلسات آموزش فلسفه برای کودکان گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای پرداخته شد اما برای گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای صورت نگرفت. نتایج حاصل از داده ها نشان می دهد که میانگین شایستگی اجتماعی و همدلی در گروه آزمایش افزایش پیدا کرده است و نتایج کواریانس نشان داد که تاثیر آموزش فلسفه برای کودکان بر افزایش شایستگی اجتماعی و همدلی کودکان تاثیر مثبت و معنی داری دارد (p≤۰/۰۰۱).

Keywords:

آموزش فلسفه برای کودکان , شایستگی اجتماعی , همدلی