اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تاب آوری و سازگاری زناشویی مادران کودکان مبتلا به سرطان خون

مقدمه: داشتن فرزند مبتلا به سرطان خون یک چالش بزرگ برای مادر است که می تواند زندگی شخصی و زناشویی او را تحت تاثیر قرار دهد. به همین منظور، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تاب آوری و سازگاری زناشویی مادران دارای فرزند مبتلا به سرطان خون انجام شد. روش کار: جامعه مورد مطالعه را مادران دارای فرزند مبتلا به سرطان خون در بخش انکولوژی بیمارستان آیت الله مدنی خرم آباد در سال ۱۳۹۹ تشکیل دادند. از بین ۵۰ داوطلب، ۲۰ نفری که کمترین نمره را در مقیاس های تاب آوری کانر ریچاردسون و سازگاری زناشویی اسپینر دریافت کردند به طور تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون مانکووا و نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که مشاوره گروهی مبتنی بر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تاب آوری و سازگاری زناشویی آزمودنی های گروه آزمایش تاثیر مثبت و معناداری داشت (۰۵/۰>P) و ۹/۷۹ درصد از تغییرات توسط درمان تبیین شد. نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد درمانی، درمانگران می توانند از این مدل درمانی برای کاهش آسیب های ناشی از بیماری کودک استفاده کنند.

Keywords:

تاب آوری , سازگاری زناشویی , سرطان خون , درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , مادران