تطور کارگزاران آموزشی در نظام آموزش تشیع از ابتدا تا دوره قاجار

کارگزاران آموزشی به عنوان یکی از عناصر نیروی انسانی در نظام تعلیم و تربیت، نقش مهم و برجسته ای در راستای علم آموزی و تحقق اهداف فرهنگی و تمدنی جامعه اسلامی ایفا می کنند. در این پژوهش سعی شده است تا به شیوه تحلیلی و توصیفی و بر اساس داده های کتابخانه ای، اطلاعات موجود در زمینه انواع کارگزاران با تعیین وظایف و نقش آنها در امر آموزش، در دورههای چهارگانه؛ دوره اول، از آغاز تا حمله مغول و سقوط بغداد؛ دوره دوم از سقوط بغداد تا ظهور صفویه؛ دوره سوم عصر صفوی و دوره چهارم عصر قاجار، مورد بررسی قرار گیرد. مهم ترین القاب آموزشی موجود در نظام تشیع عبارت است از: معلم مکتب خانه، شیخ، مدرس، ملا، معید و ... . پس از تبیین نقش کارگزاران در هر دوره، تلاش شده است تا نکات مشترک و متفاوت پیرامون بحث کارگزاران آموزشی مشخص شده و بر اساس آنها علل تغییر یا ثبات عناوین آموزشی در دورههای مختلف تحلیل و بررسی گردد. بی شک پژوهش در عرصه تطور کارگزاران، به عنوان یکی از منابع نیروی انسانی آموزش، نه تنها میتواند دورنمایی از جایگاه آموزش و عناصر آموزشی آن، در هر دوره را به دست دهد؛ بلکه در بررسیهای بعدی، قادر خواهد بود تا تاثیر تکاپوی شیعه را در رشد علم و اندیشه روشن سازد و نقش آنها را در اعتلای فرهنگ و تمدن اسلامی به اثبات برساند

Keywords:

کارگزاران , آموزش , نظام تعلیم و تربیت , عناوین و القاب