کارایی توپ های زیستی (Bioballs) بر پارامترهای فیزیکی و شیمیایی آب، شاخص های خونی، ایمنی، استرس و عملکرد رشد تاس ماهی استرلیاد (Acipenser ruthenus)
Publish place: Journal of Animal Environment، Vol: 13، Issue: 4
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 110
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AEJO-13-4_024
تاریخ نمایه سازی: 13 تیر 1402
Abstract:
ماهی استرلیاد از گونه های با ارزش خاویاری بوده که جمعیت آن در سال های اخیر کاهش یافته است. توپ زیستی به عنوان یک فیلتر بیولوژیکی عمل می کند که یک محیط برای باکتری هایی است که می توانند آمونیاک موجود در آن را حذف کنند. تحقیق حاضر به منظور ارزیابی تاثیر توپ های زیستی بر پارامترهای فیزیکی و شیمیایی آب، عملکرد رشد و درصد بازماندگی و بهبود فاکتورهای خونی، ایمنی و کاهش استرس در تاس ماهی استرلیاد در مرکز تحقیقات علوم شیلاتی و فنون دریایی دکتر کیوان چمخاله طی ۸ هفته انجام شد. بدین منظور، تعداد ۱۵۰ قطعه تاس ماهی استرلیاد با وزن اولیه ۲۳ گرم در ۱۵ مخزن فایبرگلاس ۵۰۰ لیتری توزیع شدند. ۴ تیمار شامل تیمار ۱ (سیستم پرورش مدار باز و توپ زیستی)، تیمار ۲ (سیستم پرورش مدار باز و بدون توپ زیستی)، تیمار ۳ (سیستم پرورش مدار بسته و توپ زیستی) و تیمار ۴ (سیستم پرورش مدار بسته و بدون توپ زیستی) در ۳ تکرار انتخاب شدند. طی دوره آزمایش، پارامترهای فیزیکی و شیمیایی آب، شاخص های خونی، ایمنی و استرس و نحوه عملکرد رشد اندازه گیری شد. در میان شاخص های رشد افزایش مقادیر ضریب تبدیل غذایی، ضریب رشد ویژه، افزایش وزن و درصد افزایش وزن در تیمارهای ۱ و ۳ وجود داشت که این افزایش تفاوت معنی داری با تیمارهای شاهد داشت (۰/۰۵>P). هم چنین، از لحاظ فاکتورهای خونی، تیمار ۱ و از لحاظ شاخص های ایمنی و استرس، تیمارهای ۱ و ۳ دارای شرایط بهتری بودند. به طوری که کم ترین تعداد گلبول سفید و نوتروفیل و بیش ترین تعداد گلبول قرمز، هماتوکریت و MCV در تیمار ۱، بیش ترین مقادیر ایمونوگلوبولین کل و کم ترین مقادیر کورتیزول، لاکتات و گلوکز در تیمارهای ۱ و ۳ مشاهده گردید و تفاوت معنی داری با تیمارهای شاهد داشتند (۰/۰۵>P). از نظر فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی آب، تیمار ۱ دارای مقادیر بهتری نسبت به سایر تیمارها بود و مقادیر pH، NO۳، NH۳، NH۴ و TAN دارای تفاوت معنی داری بود (۰/۰۵>P). علاوه بر این، تیمار ۳ دارای بالاترین تعداد باکتری نسبت به سایر تیمارها می باشد و از اختلاف معنی داری برخوردار بود (۰/۰۵>P). بنابراین، می توان تیمارهای ۱ (سیستم پرورش مدار باز و توپ زیستی) و ۳ (سیستم پرورش مدار بسته و توپ زیستی) را با توجه به عملکرد آن ها به عنوان برترین تیمار انتخاب نمود. چون که باعث بهبود شرایط و افزایش کارایی سیستم پرورشی گردیدند. حتی اگر به طور مستقیم توسط آبزیان استفاده نشوند، وجود آن ها سبب بهبود شرایط زیست می شود.
Keywords:
توپ زیستی , تاس ماهی استرلیاد پارامترهای فیزیکی و شیمیایی آب , شاخص های خونی و ایمنی , استرس , عملکرد رشد
Authors
حامد میرزائی پور
گروه شیلات، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران
حسین خارا
گروه شیلات، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران
ایوب یوسفی جوردهی
موسسه تحقیقات بین المللی تاسماهیان دریای خزر، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :