تاثیر کاربرد کودهای شیمیایی، آلی و زیستی بر عملکرد و صفات بیوشیمیایی موسیر ایرانی(Allium hirtifulium)
Publish place: Journal Of Agroecology، Vol: 15، Issue: 1
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 105
This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AGRY-15-1_003
تاریخ نمایه سازی: 13 تیر 1402
Abstract:
به منظور بررسی تاثیر کاربرد کودهای شیمیایی (نیتروژن، پتاسیم، فسفر به ترتیب ۹۰، ۷۰ و ۶۰ کیلوگرم درهکتار)، ورمی کمپوست (۱۰ تن درهکتار) و کود دامی (کود گوسفندی ۱۰ تن درهکتار) در تلقیح با کودهای زیستی بر صفات بیوشیمیایی و رشدی این گیاه به صورت تجزیه مرکب در قالب بلوک های کامل تصادفی در دو سال (۱۳۹۶-۱۳۹۴) انجام گرفت. نتایج نشان داد که اثر سال بر همه صفات، اثر کود بر همه صفات به غیر از نشاسته و گلوکز و اثر متقابل سال در کود بر همه صفات مورد اندازهگیری به غیر از آنتیاکسیدان، نیتروژن، نشاسته و گلوکز معنیدار گردید، به طوری که در سال دوم آنتیاکسیدان، نیتروژن، نشاسته و گلوکز (به ترتیب ۷۱/۴۲ و ۳۰/۲ درصد، ۴۰/۰و ۳۸/۰ میلیگرم در گرم وزنتر) دارای بیشترین و در سال اول (به ترتیب ۰۵/۲۹، ۴۴/۱، ۲۳/۰ و ۲۳/۰) کمترین مقدار بود. بیشترین میزان اندازه (۰۴/۸ سانتیمتر)، پتاسیم (۸۸/۱ و ۸۹/۱ درصد)، وزن پیاز (۰۹۵/۰ و ۰۹۶/۰ کیلوگرم)، پروتئین (۰۵/۱۵ و ۷۲/۱۵ میلیگرم در گرم وزنتر)، به ترتیب در تیمار ورمیکمپوست در تلقیح با کود زیستی و کود شیمیایی در تلقیح با کود زیستی در سال دوم، مقدار فنل (۱۵/۱ و ۱۹/۱ میلیگرم در گرم وزنتر) به ترتیب در تیمار ورمیکمپوست در تلقیح با کود زیستی در سال دوم و کود شیمیایی درتلقیح با کود زیستی در سال دوم و فلاونوئید (۱/۱۰۷ میلیگرم در گرم وزنتر) و فسفر (۶۲۳/۱ درصد) در تیمار ورمی کمپوست در تلقیح با کود زیستی در سال دوم به دست آمد، همچنین بیشترین آنتیاکسیدان (۲۴/۳۶) و مقدار نیتروژن (۲۹/۲) به ترتیب در تیمار ورکمپوست در تلقیح با کود زیستی در سال دوم و کود شیمیایی در تلقیح با کود زیستی در سال دوم بود و کمترین میزان اندازه (۱۶/۳)، وزن پیاز (۰۳۷/۰)، مقدار فنل (۱۶۸/۰)، فلاونوئید (۹۹/۴۸)، پروتئین کل (۸۱/۶)، فسفر (۷۵۳/۰) و پتاسیم (۸۱۱/۰) در شاهد به دستآمد.
Keywords:
Authors
راضیه امیرخانی
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی، مشهد، مشهد، ایران.
حسین آروئی
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
عبدالله قاسمی پیربلوطی
مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قدس، تهران، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :