نقش اینترفرون نوع III (IL-۲۹) بر عفونت HSV-۱ در بیماران مبتلا به سرطان پستان دارای پریودنتیت و دریافت کننده شیمی درمانی

مقدمه: پریودنتیت اختلال التهابی ناشی از عفونت بافت های حمایتی دندان ها (پریودنتیوم) است. از آنجایی که درمان های سرطان پستان با افزایش بیماری پریودنتال همراه است و در بیماری پریودنتال نیز میزان اینترلوکین ۲۹ افزایش می یابد به نظر می رسد که با بررسی سطح اینترلوکین ۲۹ می توان این بیماری را پیش بینی نموده و اقدامات موثر برای پیشگیری از آن انجام داد. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط میزان اینترلوکین ۲۹ و میزان آنتی ژن HSV-۱ با پریودنتیت در زنان مبتلا به سرطان پستان بود. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، مجموعا ۹۰ زن با سرطان پستان مراجعه کننده به کلینیک دندانپزشکی بغداد در سال ۱۴۰۰ و در سه گروه دارای پریودنتیت و پس از دریافت شیمی درمانی (۳۰=n)، دارای پریودنتیت بدون درمان شیمی درمانی (۳۰=n) و بدون پریودنتیت به عنوان گروه کنترل (۳۰=n) مورد بررسی قرار گرفتند. سطح اینترلوکین ۲۹ و آنتی ژن HSV-۱ با استفاده از نمونه بزاق افراد و با روش الایزا اندازه گیری شد. میانگین سطح دو مارکر با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه در بین سه گروه تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین آنتی ژن HSV-۱ در گروه بیماران دارای پریودنتیت و پس از دریافت شیمی درمانی بیش از سایر گروه ها بود اما بین سه گروه تفاوت آماری معنی دار مشاهده نشد (۰۷۱/۰=P). در حالی که میانگین اینترلوکین ۲۹ در گروه پریودنتیت با دریافت شیمی درمانی (۸۵/۲۹۶) نسبت به گروه پریودنتیت بدون شیمی درمانی (۹۹/۳۱۴) و کنترل (۷۹/۳۰۳) به طور غیرمعنی داری کاهش داشت (۵۷۲/۰=P). نتیجه گیری: افزایش سطح اینترلوکین ۲۹ در مبتلایان به سرطان پستان دارای پریودنتیت نسبت به افراد بدون بیماری پریودنتیت و بالاتر بودن میزان آنتی ژن ویروس HSV-۱ بیماران دارای پریودنتیت دریافت کننده شیمی، نشان دهنده افزایش شانش ابتلا به بیماری پریودنتیت در مبتلایان به سرطان پستان می باشد که این موضوع بر اهمیت توجه به سلامت دهان و دندان در مبتلایان به سرطان پستان تاکید دارد.

Keywords:

Interferon Type III , Interleukin-۲۹ , HSV-۱ Antigen , Periodontitis , Breast Cancer. , اینترفرون نوع سوم , اینترلوکین-۲۹ , آنتی ژن HSV-۱ , پریودنتیت , سرطان پستان