پیش بینی سهل انگاری تحصیلی،خودکار آمدی تحصیلی و انگیزه پیشرفت دانش آموزان ابتدایی بر اساس ویژگی های شخصیتی مادران در طول آموزش مجازی دوران کرونا

این پژوهش با هدف پیش بینی سهل انگاری تحصیلی،خودکار آمدی تحصیلی و انگیزه پیشرفت دانش آموزان پایه ششم ابتدایی بر اساس ویژگی های شخصیتی مادران در طول آموزش مجازی دوران کرونا انجام شد.پژوهش از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری کلیه دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهرستان مبارکه اصفهان به همراه مادرانشان بوده اند،که از بین آنها ۲۱۶(۱۱۵ دختر،۱۰۱ پسر) نفر بر اساس فرمول کوکران به صورت تصادفی چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند.به منظور جمع اوری داده ها از پرسشنامه ی شخصیت نئو فرم کوتاه(۱۹۸۵) برای مادران و از پرسشنامه های انگیزه پیشرفت برناردو واینر(۱۹۹۰)،پرسشنامه خودکار امدی تحصیلی جینکز ومورگان(۱۹۹۹) و سهل انگاری تحصیلی شمس الاحراری(۱۳۸۹) برای دانش آموزان استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار ۲۲-spss و با رگرسیون گام به گام و سلسه مراتبی تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان دهنده ی آن است که در میان ابعاد شخصیتی مادران، تاثیر توافق پذیری و مسئولیت پذیری بر سهل انگاری فرزندان معنادار و معکوس (p<۰.۰۵) و تاثیر برون گرایی و مسئولیت پذیری مادران بر خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان معنادار و مستقیم (p<۰.۰۵)و مسئولیت پذیری رابطه مستقیم و معنادار و روان نژندی رابطه معکوس با انگیزه پیشرفت داشته است (p<۰.۰۵)، اما نتایج رگرسیون نشان داد که ویژگی های شخصیتی مادران، تاثیر معناداری بر انگیزه پیشرفت تحصیلی فرزندان ندارد.با توجه به نتایج به دست آمده ارائه راهکارهایی برای افزایش مسئولیت پذیری، توافق پذیری و برون گرایی و هم چنین کاهش روان نژندی مادران میتواند در آموزش مجازی به کاهش سهل انگاری و افزایش خودکار آمدی تحصیلی و انگیزه پیشرفت دانش آموزان کمک کند.

Keywords:

سهل انگاری تحصیلی , انگیزه پیشرفت تحصیلی , خودکار امدی تحصیلی , ویژگی های شخصیتی