بنگاه های اقتصادی و ظرفیت مسئولیت های اجتماعی در برنامه هفتم توسعه با تاکید بر شرایط بحرانی و تجربه اپیدمی کرونا

در یک جامعه پویا، بنگاه های اقتصادی علاوه بر لزوم رعایت هنجارهای سازمانی و تلاش برای دستیابی به بازدهی بیشتر، بایستی در راستای تامین رضایت جامعه پیرامونی با عنوان «مسئولیت اجتماعی شرکت (CSR) حرکت کنند. نیازهای اجتماع امروزین، سازمان ها را به انجام مسئولیت های اجتماعی برای کارهای اخلاقی به شیوه ای انسان دوستانه سوق می دهد. این گونه رفتارها در شرایط بحرانی اجتماع بیشتر نمود پیداکرده و ضرورت آن دوچندان می شود. همه گیری کووید ۱۹ حوزه های سلامت، اقتصاد، حکمرانی و ... را تحت تاثیر قرار داد. حوزه اقتصادی به ویژه عملکرد شرکت ها یکی از تاثیرپذیرترین حوزه ها از این بیماری بوده است. در این مقاله، ضمن بررسی آثار همه گیری بیماری کرونا بر عملکرد واحدهای اقتصادی، ضرورت اهتمام برنامه هفتم به این مقوله موردتوجه قرارگرفته است. به این منظور، عملکرد شرکت ها در بازه زمانی سال های ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۹ مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه آماری شامل ۱۱۳ شرکت بوده که از طریق غربالگری انتخاب شده اند. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان داد که همه گیری کووید ۱۹ عملکرد شرکت ها را تحت تاثیر قرار داده اما به لحاظ میزان تولید اثر قابل توجهی نداشته است. توجه شرکت ها به مسئولیت اجتماعی افزایش داشته، اما در عمل شاهد افزایش قیمت محصولات بوده ایم. مفروض این مقاله مسئولیت اجتماعی، به عنوان مفهومی است در پیوندها با مولفه های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در شرایط بحرانی که می تواند به عنوان عاملی موثر، ضمن تقویت بنیان های اجتماعی و انسانی، یاریگر دولت ها و مددکار اجتماع باشد.

بنگاه های اقتصادی و ظرفیت مسئولیت های اجتماعی در برنامه هفتم توسعه با تاکید بر شرایط بحرانی و تجربه اپیدمی کرونا Keywords:

اپیدمی کووید ۱۹ , عملکرد شرکت , مسئولیت اجتماعی , نرخ بازده دارایی ها , میزان تولید شرکت ها