تاثیر هشت هفته تمرین یوگا بر سطح سرمی اینترلوکین ۶ و ترکیب بدن زنان مبتلابه مولتیپل اسکروزیس

هدف از انجام این پژوهش، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین یوگا بر سطوح سرمی IL-۶ و ترکیب بدن در زنان مبتلابه مولتیپل اسکروزیس بود. روش پژوهش: بدین منظور تعداد ۱۶ نفر از زنان مبتلابه ام اس (با میانگین سن ۱۰/۶±۷۵/۳۶ سال، وزن ۲۶/۱۵±۳/۶۸ کیلوگرم، قد ۱۴/۵±۵۴/۱۵۹ سانتی متر و BMI ۰۲/۶±۸۸/۲۶ کیلوگرم بر مترمربع) و با ۵/۳ EDSS<انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تمرینی یوگا (۸ n=) و گروه کنترل (۸ n=) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته (۲۴ جلسه) به تمرین یوگا در هوای سالن ۲۵ تا ۲۶ درجه سانتی گراد پرداخت. تعداد حرکات جلسه تمرین ۱۵ حرکت در دو نوبت ۱۰ ثانیه ای بود و هر دو هفته ۵ ثانیه به مدت کشش و یک حرکت جدید طبق اصل اضافه بار به پروتکل تمرین اضافه گردید که در انتهای هشت هفته به ۱۸ حرکت و ۱۵ ثانیه رسید. گروه کنترل در طی این هشت هفته، فعالیت بدنی منظمی نداشته و فقط به فعالیت های روزمره پرداختند. ترکیب بدن از روش بیوالکتریکال ایمپدنس با دستگاه مدل BOCAXI همچنین سطوح سرمی IL-۶ با کیت مخصوص و به روش الایزا ارزیابی شد. تجزیه وتحلیل آماری داده ها از طریق آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون t مستقل و وابسته در سطح معنا داری ۰۵/۰p≤ انجام گرفت. یافته ها: نتایج این پژوهش کاهش معناداری در IL-۶ در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل نشان داد (۰۰۱/۰p₌). همچنین نتایج تفاوت معناداری را در ترکیب بدن زنان مبتلابه ام اس پس از هشت هفته یوگا نشان نداد (۰۵/۰< P). نتیجه گیری: درنهایت، نتایج این پژوهش نشان داد که برنامه هشت هفته تمرین یوگا می تواند با افزایش توان و قدرت عضلانی، موجب تنظیم و تعادل سایتوکاین های التهابی، ضدالتهابی و تعدیل در شاخص IL-۶ شود و متخصصان می توانند از این تمرین ها به عنوان یک درمان مکمل در کنار درمان های دارویی برای بیماران ام اس استفاده کنند.

Keywords:

مولتیپل اسکلروزیس , اینترلوکین-۶ , یوگا