اثر هشت هفته تمرین TRX بر استقامت قلبی-عروقی و استقامت عضلانی دختران دونده۱۶-۳۰سال در شهر کرمان abstract
هدف کلی از انجام این پژوهش بررسی اثر هشت هفته تمرین TRX بر استقامت قلبی-عروقی و
استقامت عضلانی زنان دونده بود. آزمودنی ها شامل ۳۰ نفر از
زنان دونده ساکن شهرکرمان با دامنه سنی ۱۶ الی ۳۰ سال بودند که حداقل سه سال سابقه ورزش دو و میدانی داشتند. آزمودنی ها در ۲ گروه ۱۵نفره شامل: ۱.کنترل ۲.تمرین(TRX) به صورت تصادفی، به انتخاب آزمون شوندگان و یکسان تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده شامل آزمون
استقامت قلبی-تنفسی پله-هاروارد و آزمون
استقامت عضلانی پایین تنه(شامل: حرکت پرس پا با وزنه ۶۰ درصد یک تکرار بیشینه) بود. پروتکل
تمرینات TRX شامل اجرای ۵ نوع حرکت بود که با افزایش تعداد تکرار هر دو هفته یک بار اصل اضافه بار رعایت شد. حرکات مورد استفاده در
تمرینات TRX شامل حرکات: لانچ معلق هر دو پا، اسکوات، لانگ طرفین TRX، چرخش همسترینگ و حرکت ابداکتد TRX لانگ بود که این حرکات جهت تقویت عضلات چهار سر رانی، عضلات ساق پا، سرینی و عضلات همسترینگ انجام شد. قبل و پس هشت هفته مداخله آزمون های
استقامت قلبی-تنفسی و
استقامت عضلانی گرفته شد. جهت تحلیل داده ها از آزمون کلموگروف اسمیرنف، آزمون تحلیل کوواریانس و برای بررسی محل تفاوت بین گروهی از آزمون تعقیبی بون فرونی استفاده شد. نتایج نشان داد که
تمرینات TRX علاوه بر اینکه اثر معناداری بر
استقامت عضلانی پایین تنه داشت، اثر معنادار و مثبتی بر روی میزان
استقامت قلبی-تنفسی در بین
زنان دونده دارد. بنابراین توصیه می شود که استفاده از این وسیله به دلیل ارزان بودن و در دسترس بودن، سهولت کار، نداشتن سر و صدا و ایمن بودن؛ انجام تمرینات مقاومتی را برای افراد مختلف، امکان پذیر خواهد کرد و می تواند برای افراد تمرین کرده و ورشکار نیز مفید واقع شود. نتایج این پژوهش حاکی از سودمند بودن TRX به عنوان یک وسیله برای انجام تمرینات مقاومتی و افزایش
استقامت قلبی-تنفسی و
استقامت عضلانی است.