پیش بینی رابطه سازگاری تحصیلی با خودکارآمدی و مهارت اجتماعی

مقدمه: سازگاری تحصیلی چندبعدی است و از عوامل متعدد تاثیر می­پذیرد، پژوهش حاضر با هدف پیش­بینی سازگاری تحصیلی دانش­آموزان دوره­ی اول متوسطه بر اساس خودکار آمدی، مهارت اجتماعی آنان انجام شد.روش پژوهش: روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه­ی آماری پژوهش را کلیه دانش­آموزان دختر دوره­ی اول متوسطه شهر همدان به تعداد ۴۷۰۰ نفر تشکیل می­داد که از بین جامعه­آماری فوق تعداد ۲۴۵ نفر دانش آموز دختر با استفاده از روش تصادفی طبقه­ای نسبی به عنوان نمونه آماری انتخاب شد. جهت­گردآوری داده­ها از پرسشنامه های خودکارآمدی ماتسون و همکاران (۱۹۸۳) و مهارت اجتماعی بار- ان استفاده شد. داده­های گردآوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: یافته­های پژوهش نشان داد، بین سازگاری تحصیلی دانش­آموزان دختر دوره­ی اول متوسطه با خودکار آمدی و مهارت اجتماعی رابطه مثبت معنی­دار وجود دارد. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیری نشان داد متغیرهای خودکار آمدی و مهارت اجتماعی ۳۴ درصد از واریانس سازگاری تحصیلی دانش­آموزان دختر دوره­ی اول متوسطه را به طور معنی­داری پیش­بینی کنند.نتیجه گیری: نتایج نشان داد بین، سازگاری تحصیلی با خودکارآمدی و مهارت اجتماعی دانش آموزان رابطه معناداری وجود دارد.

Keywords:

خودکار آمدی , دانش آموز , سازگاری تحصیلی , مهارت اجتماعی