تاثیر بقایای مایع حاصل از عرقگیری و اسانسگیری رزماری (.Rosmarinus officinalis L) بر تولید متان، ظرفیت آنتی اکسیدانی و فراسنجه های برون تنیشکمبه در گوسفند

سالانه حجم زیادی بقایای مایع (جوشانده) حاصل از فراآوری گیاهان دارویی بهجا میماند که حاوی مواد موئره متنوعی هستند،و استفاده مناسبی از آنها نمیشود. اما این بقایا توانایی بهبود تخمیر شکمبه و بازده خوراک دام را دارند و شاید بتوان از آنهابه عنوان افزودنی خوراکی استفاده نمود. گیاه رزماری از خانواده نعناع غنی از ترکیبات پلی فنل بوده و دارای خواص آنتی اکسیدانیمیباشد. درصورتیکه از بقایای آن با وجود ترکیبات ثانویه مفید استفاده درستی نمیشود. بنابراین، هدف از این تحقیق، بررسیتاثیر بقایای مایع (جوشانده) به جامانده پس از استخراج عرق و اسانس گیاه رزماری بر قابلیت هضم، ظرفیت آنتی اکسیدانی وآزادسازی متان شکمبه با روش برونتنی بود. بدین منظور یک جیره پایه متوازن گردید (تیمار شاهد). سپس، سطوح ۵ ، ۱۰ و۱۵ درصد از جوشانده رزماری به جیره پایه به میزان (۲۰۰ میلیگرم) اضافه گردید. در مجموع، ۴ تیمار حاصل شد و آزمون تولیدگاز در دو زمان مختلف (ران) و ۳ تکرار در هر سری انجام شد. دادهها در قالب طرح کاملا تصادفی (اثر ثابت تیمار و اثر تصادفیزمان) تجزیه شد. کاربرد سطوح مختلف بقایای گیاهی مذکور در جیره موجب کاهش جمعیت پروتوزوایی، نیتروژن آمونیاکی وتولید متان گردید و افزایش تولید توده میکروبی و ظرفیت آنتیاکسیدانی را به دنبال داشت (۰۵ / ۰ > P). حداکثر مقادیر TDSدر جیره های حاوی ۱۵ درصد مشاهده شد. کمترین تولید متان، تعداد پروتوزواها و نیتروژن آمونیاکی مربوط به ۱۰ و ۱۵ درصدجوشانده بود. افزودن ۱۵ درصد جوشانده باعث بیشترین قدرت آنتیاکسیدانی شد. در مجموع، کاربرد (جوشانده تغلیظ شده) درجیره موجب بهبود متغیرهای تخمیر، کاهش آزادسازی متان و آمونیاک و بهبود قدرت آنتی اکسیدانی در شرایط برون تنی شد.بنابراین، بقایای مذکور پتانسیل مصرف به عنوان افزودنی خوراکی در جیره نشخوارکنندگان را دارند (بویژه سطوح ۱۰ و ۱۵درصد جوشانده). برای تایید نتایج این تحقیق، اجرای آزمایشهای درون تنی لازم است.

Keywords:

افزودنی خوراکی , بقایای فرآوری گیاهان دارویی , گاز متان , متابولیت های ثانویه