بررسی جنون و اختلال روانی به عنوان عاملی برای سقوط حضانت

پس از تصمیم والدین به زندگی جدا از یکدیگر، چه با حصول طلاق و چه غیر از آن، در صورت داشتن فرزند مشترک، مهمترین مسئله ای که حادث میگردد مسئله حضانت فرزندان میباشد. این مسئله از چنان اهمیتی برخوردار است که قانون مدنی و قانون حمایت خانواده به این مهم پرداخته و احکام و مقرراتی را در اینباره وضع نموده ند که مبنای تمام مقررات وضع شده حفظ منافع و مصلحت کودکان است. واضح است که جدایی والدین آثار مخربی بر روان فرزندان به جای میگذارد که اتخاذ تصمیمات اشتباه در زمینه حضانت میتواند این آثار مخرب را تشدید نماید. لذا قانونگذاران هر کشوری بر اساس شرایط و فرهنگ اجتماعی و دینی خود شرایط و ویژگیهایی را برای اعطای حضانت به والدین تعیین نمودهاند و در مقابل عواملی که باعث سلب حضانت میگردد را نیز برشمردهاند تا در این میان آسیبهای وارده به فرزندان را به حداقل ممکن برسانند. در مقاله حاضر ضمن بر شمردن عواملی که باعث سلب حضانت میگردد، خاصه به موضوع جنون و بیماری روانی یکی از والدین پرداخته آثار و نتایج آن را مورد نقد و بررسی قرار میدهیم.