عوامل ایجادکننده پدیده پرغذایی در اکوسیستم های آبی و راهکارهایی جهت کنترل و کاهش آن

افزایش جمعیت انسان ها و به دنبال آن افزایش فعالیت های کشاورزی و استفاده از کودهای شیمیایی، شهرنشینی و استفاده مداوم ازمواد شوینده، صنعتی شدن و فاضلاب حاصل از کارخانجات سبب وارد شدن غلظت بالایی از نیتروژن و فسفر به اکوسیستم های آبی و ایجادپدیده یوتریفیکاسیون می شود. یوتریفیکاسیون موجب تکثیر بیش ازحد شکوفه های جلبکی می شود که علت وقوع آن غلظت بالای مواد مغذیو دمای بالای آب می باشد. سرعت رشد جلبک ها زمانی به حداکثر می رسد که شدت نور و غلظت نیتروژن و فسفر تا محدوده خاصی افزایشیابد. عامل دیگر ایجاد وضعیت تروفی در محیط های آبی افزایش غلظت کلروفیل آ می باشد. به طور کلی کلروفیل آ همراه با مواد مغذی و درجهحرارت به عنوان محرکی جهت رشد فیتوپلانکتون ها محسوب می شود. در نتیجه وقوع پدیده یوتریفیکاسیون در اکوسیستم های آبی موجبکاهش کیفیت آب می شود. با افزایش جمعیت تقاضا برای آب آشامیدنی سالم زیاد شده است به همین جهت راه حل هایی به منظور کنترل وپیشگیری از این آلودگی میبایست اتخاذ گردد. بدین منظور میبایست ابتدا عوامل اولیه ای که موجب ورود مواد مغذی به درون محیط های آبیمی شود را شناسایی و آن ها را کنترل کرد. ازطرفی تصفیه درست فاضلاب ها و ممنوعیت استفاده از مواد فسفردار موجب کاهش غلظتمواد مغذی موجود در آب می شود. همچنین با استفاده از روش دستکاری زیستی می توان رشد فیتوپلانکتون های موجود در آب های یوتروفرا کنترل کرد. حضور و عدم حضور گونه های شاخص آبزی نیز به ما در شناسایی و ارزیابی کیفیت آب اکوسیستم های آبی کمک می کند.

Keywords:

یوتریفیکاسیون , مواد مغذی , کلروفیل آ , فیتوپلانکتون , شکوفایی جلبکی , اکوسیستم های آبی