تامین مالی زنجیره ارزش کالاهای اساسی با استفاده از ظرفیت بورس کالای کشاورزی (مطالعه موردی برنج، گوشت مرغ ، تخم مرغ)

یکی از چالش های تاریخی و اساسی فعالیتهای کشاورزی محدودیت و عدم دسترسی به منابع تامین مالی در زنجیره ارزش بوده است.عدم دسترسی به منابع تامین مالی، عدم تنوع در منابع مالی و متکی شدن نظام مالی کشاورزی به بانک محوری و دوری از بازار سرمایه ونوآوری های مالی آن برای همه کشورها و بخش کشاورزی آنها یکسان نیست. محصولات و نهادهای کشاورزی یذیرفته شده در بورسکالای ایران نیز لیست بلند بالایی است که شامل نهاد ها و محصولات اساسی کشاورزی می شود. ابزارهایی از قبیل؛ قبض انبار، گواهیسپرد کالایی، قرارداد نسیه، قرارداد سلف، قرارداد سلف موازی استاندارد که در حوزه تامین مالی کوتاه مدت و سرمایه در گردش زنجیرهعرضه محصولات اساسی کاربرد دارند. بر همین اساس انواع ابزارهایی که دولت می تواند با حمایت از اجرای آن ها به تامین مالیمحصولات اساسی که از طریق بورس کالای ایران کمک نماید معرفی می شوند. یافته های یژوهش نشان می دهد که فروش کالاهایخریداری شد توسط دولت در قالب قراردادهای سلف موازی استاندارد ، قراردادهای اختیار فروش توسط دولت به جای سیاست خرید وقیمت تضمینی، تدوین و تصویب قانون جامع انبارداری و قبض انبار، به منظور تقویت یکپارچگی بخش انبارداری و تسهیل دسترسی بهاعتبارات با استفاد از قبض انبار، اوراق سلف موازی استاندارد برای تامین مالی برای تولیدکنندگان گوشت مرغ و تخم مرغ ، اوراق گواهیسپرده کالایی تولیدکنندگان برای محصول برنج ، تشکیل صندوق های کالایی محصول برنج در بخش کشاورزی به عنوان محبوب تریناوراق مبتنی بر کالا قابلیت کاربرد دارد.

Keywords:

صندوق کالایی برنج , اوراق سلف موازی , قرارداد اختیار فروش , قبض انبار , کالاهای اساسی