ارتباط بین افشاگری حسابرسی در مورد اقلامی با ماهیت دارایی–بدهی و ورشکستگی شرکت ها

هدف از این تحقیق ارتباط بین افشاگری حسابرسی در مورد اقلامی با ماهیت دارایی–بدهی و ورشکستگی شرکت ها بود. جامعه آماری این تحقیق شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در نظر گرفته شد. برای انتخاب نمونه شرکت های مورد آزمون، هر شرکتی که معیارهای انتخاب نمونه را دارا نبود به طور سیستماتیک از نمونه شرکت ها حذف شد. درنهایت طبق محدودیت های نمونه گیری، نمونه نهایی۱۲۰ شرکت در دوره آزمون بین سال های ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۸ و درمجموع تعداد ۶۰۰ سال- شرکت انتخاب شد. در این تحقیق عوامل موثر بر ورشکستگی در قالب ۲ فرضیه سازمان دهی و ارتباط آن با شاخص ورشکستگی از طریق الگوی رگرسیون لجستیک سنجش شد. نتایج آزمون فرضیه ها نشان داد که بین افشای اطلاعات در گزارش حسابرسی در مورد بدهی ها (فرضیه ۲)، و شاخص ورشکستگی شرکت ارتباط معناداری وجود ندارد. این در حالی است که محتوای گزارش حسابرسی دارای افشائیات در مورد اقلام با ماهیت دارایی (فرضیه ۱) با شاخص ورشکستگی ارتباط معنادار دارند. بنابر نتایج این تحقیق، دارایی ها، به عنوان مهم ترین عوامل تبیین کننده ورشکستگی شرکت ها در بورس اوراق بهادار تهران شناسایی شد.

Keywords:

افشاگری , حسابرسی , دارایی , ورشکستگی شرکت