رابطه بازی با یادگیری و رشد اجتماعی دانش آموزان ابتدایی

بازی از ویژگی های حیاتی کودکان و حتی معنی و مفهوم زندگی آنها است،کودک در وضع و موقعیتی است که نمی تواند بازینکند، بازی عاملی برای رشد ،وسیله ای برای شادابی و نشاط و موجبی برای کسب تجارب، سببی برای ارزیابی و قدرت و موقعیتخویش، راهنما برای ورود در عرصه حیات اجتماعی و درسی برای آموزش قانون انضباط و اخلاق است . تاثیر بازی درمانی بر رویسازگاری کودکان مورد بررسی قرار گرفت. کودکان سازگاری بیشتری را بعد از بازی درمانی داشتند. همچنین یافته ها نشان داد اینکودکان توانستند دنیای اطراف خود را بازسازی کنند و تطابق سازگارانه تری با محیط داشتند. در ضمن، از آنجا که در مطالعاتگذشته تاثیر بازی های آموزشی بررسی علمی قرار نگرفته است، لذا، برای پژوهشگر انگیزه های شد با توجه به نقش مهم متغیرمذکور، در این پژوهش مورد بررسی قرار گیرد . دانش آموزان می توانند بازی- هایی طراحی کنند که به آنها فرصت دهد نسبت بهزمانی که از بازی فقط برای بازی کردن استفاده می کنند. نتیجه بیشتری در یادگیری به دست آورند. از آنجایی که دانش آموزانیکی از ارکان اساسی نظام آموزشی کشور هستند، توجه به این قشر، از لحاظ آموزشی و تربیتی، باروری و شکوفایی هر چه بیشترنظام آموزشی و تربیتی جامعه را در پی دارد. با این وجود، تعداد کمی از دانش آموزانی که وارد سیستم آموزش و پرورش می شوند،می توانند استعدادهای خود را شکوفا سازند و در این عرصه موفق گردند و به اصطلاح پیشرفت تحصیلی خوبی داشته باشند.

Keywords:

بازی , اجتماع , آموزش , رشد , یادگیری .