بررسی جایگاه ادراک حسی و احساس در درک مفهوم طراحی تن یافته؛بررسی یک مطالعه ی موردی

هدف از این پژوهش بررسی نظریات موریس مرلو-پونتی و امر تن یافتگی در ارتقا مسائل طراحی تعاملی است. شناخت بدن درک شده توسط هر فرد، همان شناخت نواحی مهم برای طراحی مرتبط با بدن است. در این پروژه از مخاطب خواسته شده که در یک پرفورمانس شرکت کند. مخاطبان اجراگر را نمیبینند و با برخورد با او شروع به لمس کردن و کشف بدن او میکنند. در این پژوهش آزادی عمل برای مخاطب برای کشف بدن اجرا گر وجود دارد. مخاطبان با لمس بدن اجراگر تصویری ذهنی برای خود درست میکنند و لمس های مکرر بر روی بدن اجرا گر انجام میدهند. دستان مخاطبان از قبل با رنگ آغشته شده و در طول لمس بدن، اثر دستان خود را بر روی بدن اجراگر میگذارند. استفاده از مخاطبان مختلف، الگوی ذهنی آنها را به صورت تکرار رنگ روی بدن اجرا گر نمایش میدهد. با استفاده از الگوی به دست آمده، نواحی که بیشترین لمس را داشتهاند برای استفاده در طراحی فشن استفاده خواهد شد. نقش تحریک جنسی و کشف بدن یک زن و یک مرد در بستری آزاد در این پرفورمانس بسیار مشهود است. در طراحی فشن از این نکات استفاده شده و توسط یک طراح فشن به صورت لباس بر اساس اصول طراحی تن یافته و ادراکات حسی ارائه میشود. این خیالپردازی و تخیل ناشی از تجربهی لمس، اهمیت ادراک اشیا و خواستههای انسان را بیشتر نشان میدهد. از این رو به طراحی تن یافته، هویت میدهد و در میزان ارتقا تعامل کاربر نقش اساسی دارد.

Keywords:

طراحی تعاملی , فشن , تن یافتگی , هنر اجرا