مقایسه ابعاد شخصیتی در نوجوانان مقیم کانون اصلاح تربیت و نوجوانان عادی

هدف از پژوهش حاضر مقایسه ابعاد شخصیتی در نوجوانان مقیم کانون اصلاح تربیت و نوجوانان عادی شهر ساری بوده است. تحقیق حاضر از لحاظ روش توصیفی از نوع علی مقایسه ای بوده است. جامعه پژوهش شامل کلیه نوجوانان با طیف سنی ۱۵ تا ۱۸ سال مقیم کانون اصلاح و نوجوانان عادی شهر ساری در سال ۱۳۹۵ می باشد که مطابق با جدول تعیین حجم منطقی کرجسی و مورگان (۱۹۷۰)، تعداد ۱۰۰ نفر(۵۰ نفر مقیم کانون اصلاح و تربیت و ۵۰ نفر نوجوانان دبیرستانی) با روش نمونه گیری خوشه ای به عنوان نمونه انتخاب شده و در پژوهش حاضر شرکت داشته اند. ابزار پژوهش، پرسشنامه ویژگی های شخصیتی نئوفرم کوتاه و فرم اطلاعات جمعیت شناختی بود. برای تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS۲۰ از تحلیل واریانس چندمتغیری(MANOVA)، آزمون کولموگروف اسمیرنوف، t مستقل استفاده شده است. نتایج نشان داده است که بین ابعاد شخصیتی نوجوانان مقیم کانون اصلاح و تربیت با نوجوانان عادی تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین دارای روانرنجوری، بیشتری نسبت به نوجوانان عادی و گشودگی به تجربه و سازگاری پایین تری نسبت به دانش آموزان عادی داشتند. بیشترین تفاوت بین دو گروه به ترتیب مربوط به سازگاری و روانرنجوری بود.

Keywords:

ابعاد شخصیتی , کانون اصلاح تربیت , نوجوانان.