بررسی ریسک فاکتورهای دردهای کمری در پلیس راهور اصفهان

مقدمه: کمردرد، شایع ترین اختلال اسکلتی-عضلانی شناخته شده در جوامع نظامی و به طور ویژه پلیس می باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی عوامل خطر دردهای کمری در نیروهای پلیس راهور اصفهان بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر به صورت مقطعی و بر روی ۱۰۰ نیروی پلیس راهور اصفهان در دو گروه ۵۰ نفری مبتلا به کمردرد و سالم انجام شد. مجموعه وسیعی از عوامل خطر دردهای کمری در قالب دو دسته عوامل خطر شغلی و غیرشغلی با استفاده از پرسشنامه و نیز ۴ تست حرکتی ارزیابی گردید. داده های اندازه گیری شده با استفاده از آزمون آماری رگرسیون لجستیک و با نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: مهم ترین عوامل خطر غیرشغلی شامل: افزایش سن، وزن، شاخص توده بدنی، ساعات نشستن، ایستادن و رانندگی در زمان های غیرکاری، دفعات تکرار برداشتن اجسام سنگین در زمان های غیرکاری، افسردگی و اضطراب و نیز کاهش میزان فعالیت بدنی در اوقات فراغت، میزان و کیفیت خواب و ثبات ناحیه مرکزی بدن بودند (۰.۰۵ P≤). مهم ترین عوامل خطر شغلی را نیز افزایش سابقه شغلی، ساعات نشستن و ایستادن در محیط کاری، دفعات خم شدن و چرخش های کمری بدون برداشتن اجسام در محیط کاری، استرس شغلی و نیز کاهش میزان استراحت و میزان فعالیت جسمانی سازمان یافته در محیط کاری و رضایت شغلی تشکیل دادند (۰.۰۵ P≤). بحث و نتیجه گیری: به کارگیری برنامه های پیشگیرانه با در نظرگیری عوامل خطر مهم به دست آمده در پژوهش حاضر می تواند علاوه بر پیشگیری از کمردرد در نیروهای پلیس راهور، هزینه های مرتبط و نیز غیبت های کاری مکرر به دلیل مبتلا شدن به کمردرد را کاهش دهد.

Keywords:

Low Back Pain , Risk Factor , Posture , Core Stability , Psychosocial Factors , کمردرد , عامل خطر , وضعیت بدنی , ثبات ناحیه مرکزی بدن , عوامل روان شناختی