جایگاه و نقش جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران در جنگ عراق با ایران (۱۳۶۷-۱۳۵۹)

هدف این مقاله تبیین جایگاه قانونی و بررسی نقش هدایتگری و بیان عملکرد جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران در جریان جنگ عراق با ایران در بازه­ی زمانی ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۷ه.ش. است. محقق بر آن است تا با بهره­مندی از دانش نظری و عملی به تبیین جایگاه، عملکرد و تجارب ارزنده و استثنایی این سازمان امدادی و عام ­المنفعه در ایام دفاع مقدس بپردازد. روش تحقیق، تاریخی و با توجه به موضوع، اهداف و زمان مبتنی بر بررسی شهودی-اسنادی است. برای گردآوری اطلاعات از کتاب ­ها، مقالات، اسناد، آمارنامه ­ها، گزارش­ دستگاه­ های ذی­ربط و همچنین تجارب شخصی نگارنده استفاده شده است. برای جایگاه قانونی اساسنامه­ جمعیت، ماموریت کمیته بین­ المللی صلیب سرخ و معاهدات بین ­المللی مبنای تبیین قرارگرفته ­اند. برای نقش ­آفرینی کارآمد در جنگ، عملکرد و حضور موثر این جمعیت از جنبه ­های مختلف حمایتی و معنوی در سطوح داخلی و بین ­المللی مورد مداقه قرار گرفته و در نهایت فعالیت ­های برتر شناسایی و تا حد امکان تبیین شده ­اند. از جنبه­ نوآوری، این تحقیق از معدود پژوهش ­های انجام شده در زمینه­ جایگاه، نقش و عملکرد جمعیت هلال احمر در جنگ عراق با ایران می ­باشد، لذا به عنوان گامی موثر در این مسیر می ­تواند مورد توجه جامعه­ علمی و مدیران ذی­ربط قرار بگیرد.

Keywords:

امداد و نجات , جمعیت هلال احمر , جنگ عراق با ایران , حقوق بشردوستانه , کنوانسیون های ژنو