انواع، شیوع و علل آسیب های اسکلتی-عضلانی در دریانوردان بندرعباس در سال ۱۳۹۸- مطالعه مقطعی

زمینه و هدف: فراهم کردن داده ها در مورد انواع، شیوع و علل آسیب های اسکلتی عضلانی می­تواند در طراحی برنامه های پیشگیرانه موثر باشد. هدف از این پژوهش، تعیین انواع، شیوع و علل آسیب های اسکلتی-عضلانی دردریانوردان بندرعباس بود. روش ها: تحقیق حاضر از نوع مقطعی است. جامعه آماری شامل ۱۳۰ نفر از دریانوردان بندرعباس بود که در سال ۱۳۹۸ در آن منطقه مشغول به فعالیت بودند و حداقل به مدت ۲ سال سابقه کار بر روی کشتی را داشتند. در ابتدا پس از گرفتن شرح حال دریانوردان که شرایط ورود به طرح را داشتند، اطلاعات دموگرافیک و آنتروپومتریک (شامل سن، قد، وزن، سنوات خدمت و شاخص توده بدنی)، اندازه­ گیری و ثبت شد. برای مشخص شدن محل ناراحتی و دردهای اسکلتی عضلانی در دریانوردان از پرسشنامه اسکلتی عضلانی نوردیک، استفاده شد و علل آنها نیز ثبت شد. یافته ها: شیوع آسیب های اسکلتی عضلانی در دریانوردان ۴۸/۴۵ درصد (۶۳ نفر) است. شایعترین آسیب های اسکلتی-عضلانی در بین دریانوردان شامل کمردرد ۱۵/۳۸درصد، گردن درد ۱۳/۰۷ درصد، زانو درد ۱۲/۳ درصد و درد مچ دست ۷/۷ درصد است. همچنین علت اولیه ایجاد آسیب های اسکلتی-عضلانی در ۴۰ درصد موارد علل حادثه­ای بوده است. نتیجه گیری: باتوجه به یافته های مطالعه حاضر آسیب های اسلکتی عضلانی از شیوع نسبتا بالایی در بین دریانوردان برخوردار است. بنابراین پیشنهاد می­شود با مشخص شدن علل این آسیب ها، برنامه ریزی میان مدت و درازمدت برای پیشگیری و درمان ارائه گردد.

Keywords:

Prevalence , Prevention , Musculoskeletal Injury , Sailor , Iran. , شیوع , پیشگیری , آسیب اسکلتی عضلانی , دریانورد , ایران.