بررسی رابطه وضعیت سلامت روان با میزان توقف در یک جزیره ایرانی در بین افراد نظامی

زمینه و هدف: افراد نظامی بخصوص مرزبانان دریایی معمولا در شرایط سخت آب و هوایی و دور از خانواده در معرض خطرات و آسیب های جسمی و روانی بسیار هستند. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین سلامت روان با میزان توقف در یک جزیره ایرانی در بین افراد نظامی انجام گرفت. روش ها: مطالعه حاضر از نوع تحلیلی بوده و جامعه مورد مطالعه، شامل همه کارکنان نظامی مستقر در یک جزیره ایرانی می باشد. نمونه گیری به روش سرشماری انجام شد. بررسی سلامت روان با استفاده از پرسشنامه SCL۹۰-R انجام گرفت. میزان توقف در جزیره بر اساس ماه ثبت شد. تیم پژوهش با حضور در جزیره و توزیع پرسشنامه ها در بین نظامیان و جمع آوری داده ها، به اجرای مطالعه پرداختند. تحلیل آماری با نرم افزار SPSS.۱۸ انجام شد. یافته ها: ۱۷۰ پرسشنامه توسط افراد نظامی مستقر در یک جزیره ایرانی تکمیل شد. میانگین سنی ۴/۵±۲۳/۲ سال بود. میانگین اعزام ۳۰/۵±۱۹/۱ ماه، حداقل ۱ ماه و حداکثر ۵۰ ماه بود. بررسی سلامت روان با پرسشنامه SCL۹۰-R نشان داد که مقیاس های پسیکوتیک، پارانوئید، پرخاشگری، افسردگی، وسواس، جسمانی سازی، PST (تعداد علائم مرضی مثبت) و GSI (شاخص کلی علائم مرضی) دارای میانگین نمره بالای یک بوده اما نشان دهنده وضعیت مرضی می باشند و هیچکدام وضعیت اختلال روانی را نشان نمی دهد. با افزایش مدت حضور در جزیره، میانگین نمرات مربوط به همه مقایس ها بطور غیرمعنی داری افزایش یافته بود.   نتیجه گیری: با افزایش میزان توقف در جزیره، تاثیر منفی بر سلامت روان افراد نظامی در همه زیرمقیاس ها گزارش شد. اگرچه وضعیت سلامت روان افراد نظامی این جزیره در وضعیت اختلال نبود با این وجود باید تلاش های بیشتری برای ارتقا سلامت روان افراد انجام شود و از اعزام طولانی مدت نیروهای نظامی به ماموریت های دور از خانواده پرهیز گردد.

بررسی رابطه وضعیت سلامت روان با میزان توقف در یک جزیره ایرانی در بین افراد نظامی Keywords:

Mental Health , Island , Military. , سلامت روان , جزیره , نظامی.