بررسی و تحلیل فضیلت ها و رذیلت های اخلاقی در مثنوی معنوی مولانا

علم اخلاق به عنوان یکی از مهم ترین علوم دارای طبقه بندی خاصی است که از دو قسمت مهم بایدهامثلصداقت ، وفای به عهد ، اخلاص ، توکل ، رضا ، امانت داری ، صبر و...ونبایدها مانند دروغ، غیبت، پیمانشکنی، اسراف، تمسخر، دزدی و...تشکیل می شود و در اهمیت آن همین بس که آیات و روایات بیانگر اینموضوع است. مثنوی هم سرشار از آموزه های اخلاقی است ،. مولانا از ارکان شعر فارسی است و شعرشهمواره متضمن رمز و مفاهیمی است که بدون تفکر و تعمق در شعر وی و شناختن واژه های کلیدی هرگز نمیتوان به عمق معنی آن پی برد.از طرف دیگر اخلاق و ارزشهای اخلاقی نه تنها در اسلام ، بلکه در تمام مذاهب وادیان و فرهنگها دارای اهمیت فراوانی است.علاوه برآن که اخلاق از ارکان اسلام می باشد ، عامل پیوند انسان بهپروردگار نیز می باشد.ارزش های اخلاقی در شعر مولوی جایگاه ویژه ای دارند و شعر وی پیوند ناگسستنی با اخلاق و فضایل و رذایلاخلاقی دارد، انجام این پژوهش می تواند تا حدود زیادی مسائل اخلاقی را بازگو نماید و توجه مخاطبین را بهنکته های جالبی جلب نماید.

Keywords:

فضایل اخلاقی , رذایل اخلاقی , مثنوی , مولانا