بررسی وضعیت نسبت کلسیم به منیزیم آب های زیرزمینی دشت ارومیه

کلسیم و منیزیم از عناصر اصلی برای تغذیه و رشد گیاه می باشند با توجه به اینکه کیفیت آب آبیاری به طور مستقیم بر کیفیت خاک و محصولات کشت شده در این خاک تاثیر می گذارد. نسبت کلسیم به منیزیم ازجمله عواملی است که در ارزیابی کیفیت آب آبیاری باید به آن توجه ویژه نمود، بدین منظور در این پژوهش به بررسی نسبت کلسیم به منیزیم ۱۷ چاه پیزومتری در سالهای ۱۳۸۲ تا ۱۳۹۷ در منطقه دشت ارومیه پرداخته شد. ازآنجاکه کاهش نسبت کلسیم به منیزیم و مقادیر بالای EC و SAR، می تواند موجب تخریب ساختمان خاک و کاهش نفوذپذیری و ایجاد اختلال در تغذیه گیاهی نماید، ضریب همبستگی پیرسون بین نسبت کلسیم به منیزیم با EC و SAR برقرارشده است . نتایج نشان می دهد بیشترین ضریب همبستگی Ca/Mg را با مقادیر Ec و SAR در منطقه مقدم با ضرایب ۸۴۴,۰- و ۸۸۳,۰-وجود دارد که نشان می دهد با افزایش شوری آبهای زیرزمینی در این منطقه نسبت کلسیم به منیزیم کاهش پیداکرده است ، همچنین منطقه تازه کند اردشاهی ازجمله مناطقی است که از سال ۱۳۸۵ به بعد مقدار نسبت کلسیم به منیزیم کمتر از مقدار ۱ را داشته و در وضعیت نامناسب جهت آبیاری قرارگرفته است درنتیجه می تواند اثرات مخربی بر روی ساختمان خاک و پوشش گیاهی در این منطقه ایجاد کرده باشد و بایستی ملاحظات لازم جهت کشت و تولید محصول باکیفیت مدنظر قرار داده شود.

Keywords:

کیفیت آب زیرزمینی , نسبت کلسیم به منیزیم , SAR , EC