ارزیابی فنی و اقتصادی احداث آب شیرین کن های غشایی خورشیدی غیرمتمرکز در استان خراسان رضوی

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 145

This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

EEMCONF05_137

تاریخ نمایه سازی: 27 تیر 1402

Abstract:

ایران با میانگین بارش پایینتر از میانگین جهانی در گروه کشورهای با اقلیم خشک و کم آب طبقه بندی می شود. علاوه بر این ، تغییرات اقلیم و مدیریت ناکارامد منابع آبی کشور، موضوع کم آبی را در سالهای اخیر به بحران کم آبی مبدل ساخته است . استان خراسان رضوی با میانگین بارش سالیانه ۱۶۳ میلیمتر از استانهای خشک و کم بارش کشور به شمار می آید. وسعت بالای استان خراسان رضوی و تابش مناسب خورشید در فصول مختلف ، گزینه تامین و مدیریت آب آشامیدنی را برای شهرهای کوچک و دورافتاده از منابع آب زیر زمینی مطرح می نماید.لیکن کاهش سطح آب زیر زمینی در اکثر شهرهای استان و بعضا وجود آلودگیهای باکتریایی ضرورت تصفیه و شیرین سازی آب را برای مصارف شرب مشخص می کند. فناوری جداسازی غشایی اسمز معکوس به دلیل قابلیت طراحی و اجرای مدولار، اقتصادی ترین گزینه جهت ساخت آبشیرین کن های کانتینری به صورت غیرمتمرکز است . آنالیز آب چاه نیمه عمیق شهر تربت جام به عنوان شهر پایلوت و شبیه سازی فرایند اسمز معکوس با نرم افزار wave قابلیت فنی تولید آب آشامیدنی با کیفیت را با TDS کمتر از ۱۰۰ میلیگرم بر لیتر نشان می دهد. آب تولیدی در فرایند اسمز معکوس در مرحله تصفیه نهایی ضد عفونی شده و با عبور از بستر کربنات کلسیم ، غلظت یون کلسیم آن برای مصرف آشامیدنی مناسب سازی می شود. ارزیابی اقتصادی طرح نشان می دهد که براورد هزینه سرمایه گذاری اولیه طراحی و ساخت آب شیرین کن کانتینری با احتساب هزینه بالاسری و راه اندازی برای تولید آب آشامیدنی با ظرفیت ۰۰۰،۱۲۰ لیتر در شبانه روز در شهر تربت جام برابر با ۵۰۰،۱۱۹ دلار است . براورد هزینه سرمایه گذاری اولیه مزرعه خورشیدی فوتوولتاییک منفصل از شبکه در شهر تربت جام با ظرفیت متناسب با احتساب هزینه های طراحی ، نصب ، راه اندازی ، بالاسری و آموزش بهره برداری نیز برابر با ۵۰۰،۱۹۹ دلار می باشد.

Authors

سیداحسان مجتبوی

دانشجوی دکتری مهندسی محیط زیست، دانشگاه تهران

علیرضا بلوری افشار

دانشجوی دکتری مهندسی محیط زیست، دانشگاه تهران