اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر دلزدگی زناشویی در زوجین دارای روابط فرازناشویی

هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر دلزدگی زناشویی در زوجین دارای روابط فرازناشویی بوده است.روش پژوهش(جامعه و نمونه، ابزارگردآوری، روش آماری): روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل زوجین دارای روابط فرازناشویی مراجعهکننده به مراکز مشاوره شهر کرمانشاه در نیمه دوم سال ۱۴۰۰بودند. روش نمونه گیری از نوع نمونه گیری در دسترس و حجم نمونه ۳۲ نفر(۱۶ نفر گروه آزمایش و گروه ۱۶ نفر گروه گواه) انتخاب شد. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه دلزدگی زناشویی استفاده شد. گروه آزمایش طی هشت جلسه (دو جلسه در هفته) و هر جلسه دو ساعت مورد مداخله قرار گرفتند و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. بعد از اتمام دوره، هر دو گروه مجددا مورد ارزیابی (پس آزمون) قرار گرفتند. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد.یافته ها: یافته ها نشان داد که بعد از درمان شناختی رفتاری با توجه به میانگین نمرات در متغیر دلزدگی زناشویی گروه آزمایش در پس آزمون نسبت به میانگین گروه کنترل، معنی دار بوده است.نتایج: بنابراین درمان شناختی رفتاری بر دلزدگی زناشویی در زوجین دارای روابط فرازناشویی تاثیر دارد.

Keywords:

درمان شناختی رفتاری , دلزدگی زناشویی , زوجین دارای روابط فرازناشویی.