اثربخشی آموزش خوددلگرم سازی شوناکر بر توانمندسازی روانشناختی معلمان ابتدائی
Publish place: 1st International Conference on Psychology, Social Sciences, Educational Sciences and Philosophy
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 76
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CPSP01_0144
تاریخ نمایه سازی: 28 تیر 1402
Abstract:
پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی آموزش خود دلگرم سازی بر توانمندسازی روانشناختی معلمان ابتدائی انجام گرفت. طرح پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه معلمان ابتدائی شهرستان نائین در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ به تعداد ۱۸۰۰ نفر بود. از جامعه فوق ۳۰ نفر با توجه به معیارهای ورود و خرج از پژوهش از طریق نمونه گیری در دسترس و بر اساس همکاری داوطلبانه شرکت کنندگان انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آمایش و کنترل گمارده شدند. گروه آزمایش طی ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای (هر هفته یک جلسه) آموزش خوددلگرم سازی شوناکر بر مبنای نظریه آدلر (۱۹۸۰) را دریافت کردند و در این فاصله گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش شامل توانمندسازی (PEQ) اسپریتزر (۱۹۹۵) بود. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش خوددلگرم سازی بر توانمندسازی روانشناختی معلمان ابتدائی شهرستان نائین تاثیر معناداری دارد .(p<۰/۰۵) بنابراین جهت توانمندسازی روانشناختی معلمان این آموزش در کنار سایر حمایتهای مادی و اجتماعی توصیه میگردد.
Keywords:
Authors
مهناز مستری
کارشناس ارشد روانشناسی مثبت گرا، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نائین، اصفهان، ایران.
علی مهران
کارشناس علوم تربیتی تکنولوژی آموزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
ساجده جونابادی
دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی، موسسه آموزش عالی هاتف زاهدان، زاهدان، ایران.