اثربخشی روان درمانی کوتاه مدت مبتنی بر ایماگوتراپی بربهبود رضایت زناشویی زوجین متقاضی طلاق

این پژوهش از نوع پژوهش های نیمه تجربی (طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل نابرابر) بود که با هدف بررسی اثربخشی رواندرمانی کوتاهمدت مبتنی بر ایماگوتراپی بربهبود رضایت زناشویی زوجین متقاضی طلاق انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه زوجین متقاضی طلاق شهر زاهدان بود. نمونه آماری شامل ۱۵زوج بود که به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب گردیدند و در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه ۱۵ نفر) جای گماری شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های تعارضات زناشویی ثنائی و همکاران (۱۳۸۷)، مقیاس رضایت زناشویی انریچ (اولسون، ۱۹۸۹) استفاده شد. در ابتدا آزمودنی ها مورد پیش آزمون قرار گرفتند. پس از آن، آموزش مهارتهای مبتنی بر ایماگوتراپی برای گروه آزمایش طی هشت جلسه نود دقیقه ای اجرا شد، اما گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت . پس از پایان دوره آموزش، از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. در پایان نتایج با کمک آزمون تحلیل کواریانس یک و چند متغیره و بر اساس نرم افزار SPSS (نسخه ۲۲) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج حاکی از اثربخشی آموزش مهارتهای مبتنی بر رواندرمانی کوتاهمدت ایماگوتراپی بر بهبود رضایت زناشویی زوجین متقاضی طلاق بود(۰۵/۰ (›P

Keywords:

ایماگوتراپی , رضایت زناشویی , طلاق