تاثیر بازی برمهارت های اجتماعی کودکان

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر بازی (نوع بازی ، زمان بازی و نوع اسباب بازی )در رشد روانی کودکان (مهارتهای اجتماعی وهوش)مقطع مهدکودک دبستانهای استان هرمزگان در سال۱۳۹۹صورت پذیرفت . جامعه آماری تحقیق شامل ۶۳۰نفر ازکودکان مقطع مهدکودک استان هرمزگان در سال۱۳۹۹-۱۴۰۰بود، که از این میان با استفاده از جدول جسی و مورگان و روش نمونه گیری تصادفی ساده۲۴۰نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. روش جمع آوری دادهها بر اساس پرسشنامه و چک لیست انجام گرفت . پایایی پرسشنامه ها با استفاده از روش آلفای کرونباخ برای پرسشنامه استانداردمهارتهای اجتماعی گرشام و الیوت(۱۹۹۰)،۸۳/۰،و برای پرسشنامه استانداردهوش -استانفورد-بینه ۹۱/۰ بدست آمد. همینطور از روایی محتوا و سازه بمنظور آزمون روایی پرسشنامه استفاده شد که در روایی محتوا پرسشنامه ها مورد تایید متخصصین مربوطه قرار گرفت . تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده از اجرای پرسشنامه ها ازطریق نرم افزارspssدر دو بخش توصیفی (میانگین ،میانه ،واریانس ،انحراف معیار،جداول توزیع فراوانی و نمودارها) و استنباطی (آزمون خی دو) انجام پذیرفت . نتایج تحقیق نشان داد که رابطه معناداری میان نوع بازی ، نوع اسباب بازی و زمان بازی با رشد روانی کودک وجوددارد. همچنین یافته ها نشان داد که تاثیر نوع بازی ، نوع اسباب بازی و زمان بازی در هوش بیشتر از مهارت اجتماعی در کودکان مهدکودک است .

Keywords:

رشد روانی , مهارت اجتماعی , هوش , بازی .