تاثیر تدریس بارش مغزی بر افزایش خلاقیتهای آموزشی و تربیتی

خلاقیت یک توانایی همگانی است که هم ناشی از عوامل مختلف فردی و شخصیتی است و هم عوامل اجتماعی آن مطرح است. هر چند توانایی تفکر خلاق به طور بالقوه و به نحو فطری در انسان به ودیعه نهاده شده است، اما ظهور آن مستلزم پرورش آن است. یکی از مکانهای پرورش و رشد خلاقیت، مدرسه است. اگر مدرسه شرایط خود و روشهای تدریس را بر پایه شناخت و پرورش استعدادهای دانش آموزان، نیاز جامعه و نزدیک کردن محیط مدرسه به شرایط و زند گی بیرونی قرار دهد، میتواند در جهت شکوفایی خلاقیت در دانش آموزان گام بردارد. در بین عناصر و عوامل موجود در مدرسه، معلمان نقش کلیدی را بر عهده دارند. معلمان میتوانند با بهره گیری از فرصتها و تواناییهای دانش آموزان و با استفاده از انواع روشهای کارآمد امکان ظهور خلاقیت در کودکان و نوجوانان را فراهم سازند. معلم میتواند با به ارگیری روشهای تدریس فعال منجر به رشد خلاقیت دانش آموزان شود. روشهای تدریس نوین با رویکرد دانش آموز محوری، سکان یاددهی- یادگیری را در اختیار دانش آموز قرار داده و با ایجاد موقعیت مناسب منجر به رشد خلاقیت دانش آموزان در همه ابعاد آموزشی و تربیتی میشوند. یکی از روشهای تدریس فعال روش تدریس بارش مغزی است که در این پژوهش به آن میپردازیم و نقش آن را در پرورش خلاقیت دانش آموز بررسی میکنیم.

Keywords:

بارش مغزی , آموزش , روش تدریس , خلاقیت