بررسی رابطه الگوهای ارتباطی خانواده با آمادگی به اعتیاد در نوجوانان

هدف پژوهش بررسی ارتباط الگوهای ارتباطی خانواده با آمادگی به اعتیاد بود و با روش همبستگی انجام شد. جامعه آماری شامل دانش آموزان متوسطه دوم شهر ارومیه و با روش نمونه گیری در دسترس(آنلاین)، ۲۰۰ نفر انتخاب و بررسی شدند. ابزارها شامل پرسشنامه الگوهای ارتباطات خانواده ریچی و فیتزپاتریک (۱۹۹۰) و مقیاس آمادگی به اعتیاد وید و بوچر (۱۹۹۲) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج ضرایب همبستگی نشان داد آمادگی به اعتیاد با جهتگیری گفت و شنود ارتباط منفی (-۰/۵۴) ولی با جهتگیری همنوایی ارتباط مثبت و معنیداری (۰/۵۶) داشت. بنابراین یکی از عواملی که با آمادگی به اعتیاد رابطه دارد و میتواند نقش موثری در آمادگی به اعتیاد دانش آموزان داشته باشد الگوهای ارتباطی آسیب دیده خانواده که در آنها میزان گفت و شنود بین اعضا کم و همنوایی بالا است.

Keywords:

الگوهای ارتباطی خانواده , آمادگی به اعتیاد , نوجوانان.