شناخت و تبیین اصطلاحات فرایند ساخت و ارزیابی تولید زیست پایدار-بخش اول؛ معرفی و تاریخچه

اصطلاحات رایج و تدوین شده، برای ارتباط و تعامل دقیق در میان پژوهشگران، دانشمندان، مهندسان و دیگر تصمیم گیرندگان، نیازی حیاتی محسوب میشود. برای کمک به شناخت فرایند ساخت، درک مشترکی از اصطلاح شناسی به منظور تعامل و ارتباطی کارا و موثر در صنعت، اجباری است؛ همچنین این مهم می تواند خودکارسازی (Automation) و همکنش پذیری (In teropera bil ity) ابزارهای نرم افزاری را تسهیل ببخشد. شناخت مشخصات فرایند ساخت، ارزیابی و پیشبرد دقیقی از فرایندهای ساخت واحد، محصولات و سامانه های مرتبط با آن را در چشم انداز زیست پایدار (Sus tain able) امکان پذیر می کند. برای توسعه و اجرای استانداردهای مرتبط با موضوع زیست پایداری (Sus tain abil ity) و دستیابی به بهترین اقدام ها در صنعت، لازم است تا علاوه بر نامگذاری های مصوب؛ معانی، تعاریف و درکی رایج و مشترک از اصطلاحات در کاربردهای گوناگون به وجود آید. در حال حاضر بسیاری از اصطلاحات مورد استفاده معنایی نامشخص، مبهم، و گنگ دارد و به طور کلی از لحاظ مفهومی [برای پژوهشگران و کارکنان در صنعت] همپوشانی داشته و سردرگمی ایجاد می کند. اگرچه تلاش های استانداردسازی در ارتباط با شناسایی و تعریف اصطلاح شناسی ادامه دارد، اما همچنان مجموعه ی مشترک و مدونی در این حوزه توسعه نیافته است. هدف از این کار در پژوهش و بازنگری فعلی، تسهیل تلاش های مداوم برای توسعه ی استانداردهای مشخص، از طریق هماهنگ سازی ارائه ی متنوعی از اصطلاحات مورد استفاده در راستای توصیف فرایندهای تولید بود. نتیجه ی بازنگری این مقاله، مجموعه ی مختصری از ۴۷ اصطلاح با تمرکز بر شناخت مشخصات فرایند است که روش های ایجادشده در جهت تولید زیست پایدار را توصیف می کند.

Keywords:

مشخصه سازی فرایند , اصطلاح شناسی , تولید زیست پایدار , مدل سازی فرایند , فرایند ساخت واحد (فرسو) , ساخت