بررسی تاثیر اکوتوریسم و ژئوتوریسم در راستای توسعه پایدار (مطالعه موردی: چشمه باداب سورت کیاسر)

در راستای بالارفتن ارزشهای زیست محیطی و توان گردشگری و افزایش حفاظت از منابع طبیعی در سطح جهان شاهد رشد روزافزون اکوتوریسم هستیم. در عصر حاضر افزایش رشد جمعیت و متعاقب آن شهرنشینی بویژه در کشورهای درحال توسعه مشکلات فراوانی را از لحاظ گذران اوقات فراغت و استفاده از زیبایی های طبیعی به وجودآورده است. انسان برای فرار از زندگی ماشینی دست به دامن طبیعت می شود که این خود آغازی برای شروع فعالیتی به نام اکوتوریسم است. فعالیتی که با هدف بهره گیری از زیبایی های طبیعی و جلوه های حیرت انگیز خلقت در عین حال سفری مسئولیت پذیر بدون کمترین آسیب پذیری محیطی بر فضای کالبدی منطقه می باشد. در بطن آن ژئوتوریسم نیز زیبایی هایی های این مناطق بکر و طبیعی را صدچندان میکند. این پژوهش به بررسی نقش اکوتوریسم و ژئوتوریسم در توسعه ی پایدار گردشگری پرداخته است. توسعه پایدار گردشگری به عنوان یکی از مهمترین راهبردها در برنامه ریزی توسعه است . تحقیق حاضر از نوع بنیادی و کاربردی است و در آن که روش تحلیلی توصیفی ست به بررسی اهمیت اکوتوریسم و ژئوتوریسم و نقش مهم برنام هریزی در توسعه این صنعت برای رسیدن به توسعه پایدار پرداختیم . از نظر روش عملیات کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. بر اساس نتایج بدست آمده که ویژگیهای اکوتوریستی و ژئوتوریستی منطقه از سویی و همچنین زیر ساختهای گردشگری از سوی دیگرو نیز طبیعت خدادادی و بکر منطقه ، عوامل جذب توریسم را فراهم می کند، نکته قابل توجه اینکه علیرغم وجود قابلیتها و توانایی های بالقوه در زمینه توسعه گردشگری پایدار نتوانسته جایگاه واقعی خود را کسب کند. لذا ایجاد پایگاه های اطلاعاتی و گسترش آموزش همگانی و تربیت افراد متخصص در این حوزه و همچنین تدوین برنامه های راهبردی و سازمان یافته مدیریتی میتواند سبب تسریع این امر خطیر شود.

Keywords:

ژئوتوریسم , توسعه پایدار , اکوتوریسم , برنامه های راهبردی