دلالت آیات «مخلصین» بر عصمت انببا از گناهان از دیدگاه آیت الله سبحانی و باسخ به اشکالات

آیت اله سبحانی معتقد است که آیات «لاعوینم آجمعین* الاعبادک منهم المخلصین» (حجر: ۳۹-۴۰) و مانند آن، بر عصمت مخلصان دلالت دارد؛ زیرا پیراستگی فردی از اغوای شیطان، ملازم با پیراستگی از معصیت و تمرد است؛ و از آنجا که انبیا از مخلصان اند، در نتیجه انبیا از گناهان معصوم اند. برخی نویسندگان بر استدلال آیت اله سبحانی اشکالاتی مطرح کرده اند. مسئله این است که دیدگاه آیت الله سبحانی در زمینه اثبات عصمت به وسیله این دلیل چگونه است؟ و آیا اشکالات مطرح شده بر آن وارد است یا خیر؟ نگارنده در این مقاله با بررسی واژه های به کار رفته در آیات مربوطه و نیز اشکالات مطرح شده بر این دلیل، درصدد است که با استفاده از روش تحلیلی - توصیفی، به تبیین و تحلیل این دلیل و بررسی اشکالات آن بپردازد.

Keywords:

عصمت , مخلصین , معصیت , آیت الله سبحانی